சூளாமணி ஐஞ்சிறுகாப்பியங்களுள் ஒன்று
ஆசிரியர் தோலாமொழி தேவர்
முதல் பாகம்
ன
சூளாமணி அணிந்துரை
பெருமழை புலவர் திருபொவேசோமசுந்தரனார்
சூளாமணி என்பது செந்தமிழ் மொழியின்கண் சிறந்து விளங்கும் பெருங்காப்பியங்களுள் ஒன்று
இது ஆருகத சமயத்தை சார்ந்த தோலாமொழித்தேவர் என்னும் நல்லிசை புலவரால் இயற்றப்பட்டது
கடைச்சங்க காலத்திற்கு பின்னரும் தேவார காலத்திற்கு முன்னரும் நிகழ்ந்த காலத்தில் நம்
தமிழகத்தின் கண் ஆருகத சமயம் என்னும் சமண யாண்டும் பரவி மிகவும்
செழிப்புற்றிருந்தது அக்காலத்தே அம்மத சார்புடைய நல்லிசை புலவர் பலர் அம் மதத்திற்கு
ஆக்கமாக இயற்றிய பெருங்காப்பியங்கள் நிகண்டுகள் பல
சிந்தாமணி சிலப்பதிகாரம் மணிமேகலை வளையாபதி குண்டலகேசி இவை
ஐம்பெருங்காப்பியமாம் சூளாமணி யசோதர காவியம் உதயண நாககுமார
நீலகேசி இவை ஐஞ்சிறுகாப்பியமாம் இலக்கண வகையாலன்றி காப்பி பண்பு வகையாலும் தலை
சிறந்த காவியம் சிந்தாமணியாகும் இதை அடியொற்றி அதற்கு பின் தோன்றிய பெருங்காப்பியமே
இ சூளாமணியாகும் எனினும் சிந்தாமணியின் செய்யுளை காட்டிலும் சூளாமணியின்
செய்யுட்கள் இனிய ஓசையுடையனவா சிறந்திருக்கிறது
சூளாமணி என்னும் இவ் வனப்பியல் நூல் ஆருகத நூலாகிய பிரதமாநுயோக மகாபுராணத்தில்
கூறப்பட்ட பழைய கதை ஒன்றினை பொருளா கொண்டு எழுந்த நூலாகும் இந்நூலிற்கு அமைந்த
சூளாமணி என்னும் இ பெயர் ஆசிரியரால் இடப்பட்ட பெயராக தோன்றவில்லை தன்மையால் வந்த
பெயரே ஆகும்
நூலாசிரியர் வரலாறு
சூளாமணியை இயற்றிய தோலாமொழி தேவரின் இயற்பெயர் இன்னதென்று தெரியவில்லை இவர்
இந்நூலின்கண் இரண்டிடங்களில் ஆர்க்கும் தோலாதாய் என்றும் தோலாநாவிற் சச்சுதன் இனிய
அழகிய சொற்றொடரை வழங்கி யிருத்தலால் அதன் அருமை உணர்ந்த பெரியோர் இவரை தோலாமொழி
தேவர் என்று வழங்கலாயினர் என பெரியோர்கள் கருதுகின்றனர்
இவர் கார்வெட்டியரசன் விசயன் என்பவனுடைய காலத்தவர் தருமதீர்த்தங்கரரிடத்தே பெரிதும்
ஈடுபாடுடையவர் என்றும் மன்னன் விசயன் வேண்டுகோளின்படி இந்நூலை இயற்றினார் என்பதும் சில
செய்யுட்களால் விளக்கப்பட்டு இருக்கிறது கடை சங்க காலத்திற்கு பின்னர சமண சமயம்
செழிப்புற்றிருந்த காலத்தே அ ச கணக்கர்கள் அதை பரப்பும் பொருட்டு அங்கங்கே சங்கங்கள்
பல நிறுவினர் அதில் தமிழகத்தை சேர்ந்த தமிழ்ச்சங்கம் திரமிள சங்கம் மிகவும்
சிறப்புற்றிருந்தது இ சங்கங்களுக்கு அரசர்கள் தலைமை தாங்கினர்இ சூளாமணி அரசன்
விசயன் சேந்தன் அவையின்கண் அமைந்த சான்றோர்களால் கேட்கப்பட்டு அவர்களால் நல்லநூல் என ஏற்று
கொள்ளப்பட்டும் இருக்கிறது
இனி தோலாமொழித்தேவர் வாழ்ந்த காலத்தை இதுகாறும் யாரும் வரையறுத்து கூறவில்லை அ
சூளாமணிக்கு முற்பட்ட சிந்தாமணியின் காலம் கிபி க்கு பின்னாதல் வேண்டும்
எங்ஙனமாயினும் சிந்தாமணி ஆசிரியருக்கு தோலாமொழி தேவர் பிற்காலத்தவர் என்பதை
மறுப்பார் யாருமில்லை எனவே இவர் கடைச்சங்ககால்த்திற்கு பின்னிருந்த சிந்தாமணி
ஆசிரியராகிய திருத்தக்கதேவர் காலத்திற்கு அணித்தா தேவார முற்பட்டதொரு
காலத்தே வாழ்ந்தவர் என்பது ஒருவாறு பொருந்துவதாம்
சூளாமணி முதல் பாகம்
பாயிரம்
கடவுள் வாழ்த்து
வென்றான் வினையின் தொகையாய விரிந்து தன்கண்
ஒன்றா பரந்த வுணர்வின்னொழி யாது முற்றும்
சென்றான் திகழுஞ் சுடர்சூழொளி மூர்த்தி யாகி
நின்றா னடிக்கீழ் பணிந்தார் வினை நீங்கி நின்றார்
கடவுள் வாழ்த்து முற்றிற்று
நுதல் முதலிய பொருள்
அங்கண் ணுலகிற் கணிவான்சுட ராகி நின்றான்
வெங்கண் வினைபோழ திருவ சரண் சென்ற மேனாள்
பைங்கண் மதர்வை பகுவாயரி யேறு போழ்ந்த
செங்கண் ணெடியான் சரிதம்மிது செப்ப லுற்றேன்
அவை அடக்கம்
கொற்றங்கொ ணேமி நெடுமால்குணங் கூற விப்பால்
உற்றிங்கொர் காதல் கிளரத்தமிழ் நூற்க லுற்றேன்
மற்றிங்கொர் குற்றம் வருமாயினு நங்கள் போல்வார்
அற்றங்கள் காப்பா ரறிவிற்பெரி யார்க ளன்றே
நூலரங்கேற்றிய களனும் கேட்டோ ரும்
நாமாண் புரைக்குங் குறையென்னிது நாம வென்வேல்
தேமா ணலங்கற் றிருமால்நெடுஞ் சேந்த னென்னும்
தூமாண் தமிழின் கிழவன்சுட ரார மார்பின்
கோமா னவையு டெருண்டார்கொள பட்ட தன்றே
செங்கண் ணெடியான் றிறம்பேசிய சிந்தை செய்த
நங்கண் மறுவும் மறுவன்றுநல் லார்கண் முன்னர்
அங்கண் விசும்பி நிருள்போழ்ந்தகல் வானெ ழுந்த
திங்கண் மறுவுஞ் சிலர்கைதொழ செல்லு மன்றே
நூல் வந்த வழி
விஞ்சை கிறைவன் விரைசூழ்முடி வேந்தன் மங்கை
பஞ்சி கனுங்கு சிலம்பாரடி பாவை பூவார்
வஞ்சி கொடிபோல் பவள்காரண மாக வந்த
செஞ்சொற் புராண துரையின்வழி சேறு மன்றே
பாயிரம் முற்றிற்று
முதல் பாகம்
முதலாவது நாட்டு சருக்கம்
சுரமை நாட்டின் சிறப்பு
மஞ்சுசூழ் மணிவரை யெடுத்த மாலமர்
இஞ்சிசூ ழணிநக ரிருக்கை நாடது
விஞ்சைந்ண ளுலகுடன் விழாக்கொண் டன்னது
துஞ்சுந்ணணள் ந்தியது சுரமை யென்பவே
கயல்களும் கண்களூம்
பங்கயங் காடுகொண் டலர்ந்த பாங்கெலாம்
செங்கய லினநிரை திளைக்குஞ் செல்வமும்
மங்கையர் முகத்தன மதர்த்த வாளரி
அங்கயர் பிறழ்ச்சியு மறாத நீரவே
வயல்களும் ஊர்களும்
ஆங்கவ ரணிநடை யன்ன தோட்டன
தீங்குரன் மழலையாற் சிலம்பு தண்பணை
வீங்கிள முலையவர் மெல்லென் சீறடி
ஓங்கிருஞ் சிலம்பினாற் சிலம்பு மூர்களே
பொழில்களிலும் வீடுகளிலும் இன்னிசை
நிழலக தவழ்ந்துதே னிரந்து தாதுசேர்
பொழிலகம் பூவையுங் கிளீயும் பாடுமே
குழலகங் குடைந்துவண் டுறங்குங் கோதையர்
மழலையும் யாழுமே மலிந்த மாடமே
வண்டுகளுங் கொங்கைகளும்
காவியும் குவளையு நெகிழ்ந்து கள்ளுமிழ்
ஆவியுண் டடர்த்ததே னகத்து மங்கையர்
நாவியுங் குழம்பு முண் ணகில நற்றவம்
மேவிநின் றவரையு மெலிய விம்முமே
சுரமை நாட்டின் நானிலவளம்
வானிலங் கருவிய வரையு முல்லைவா
தேனிலங் கருவிய திணையுந தேரல்சேர்
பானலங் கழனியுங் கடலும் பாங்கணி
நானிலங் கலந்துபொன்னரலு நாடதே
குறிஞ்சி நிலம்
முன்றி லெங்கு முருகயர் பாணியும்
சென்று வீழரு வித்திர ளோசையும்
வென்றி வேழ முழக்கொடு கூடிவான்
ஒன்றி நின்றதி ரும்மொரு பாலெலாம்
முல்லை நிலம்
ஏறு கொண்டெறி யும்பணை கோவலர்
கூறு கொண்டெழு கொன்றை தீங்குழல்
காறு கொண்டவர் கம்பலை யென்றிவை
மாரு கொண்டுசி லம்புமொர் மாடெலாம்
மருத நிலம்
அணங்க னாரண வாடல் முழவமும்
கணங்கொள் வாரண கம்பலை செல்வமும்
மணங்கொள் வார்முர சும்வய லோதையும்
இணங்கி யெங்கு மிருக்குமொர் பாலெலாம்
நெய்தல் நிலம்
கலவ ரின்னிய முங்கட லச்சிறார்
புலவு நீர்ப்பொரு பூணெறி பூசலும்
நிலவு வெண்மண னீளிருங் கானல்வாய்
உலவு மோதமு மோங்குமொர் பாலெலாம்
குறிஞ்சி நிலம்
கைவி ரிந்தன காந்தளும் பூஞ்சுனை
மைவி ரிந்தன நீலமும் வான்செய்நாண்
மெய்வி ரிந்தன வேங்கையும் சோர்ந்ததேன்
நெய்வி ரிந்தன நீளிருங் குன்றெலாம்
முல்லை நிலம்
கொன்றை யுங்குரு துங்குலை கோடலும்
முன்றி லேறிய முல்லையம் பந்தரும்
நின்று தேன்நிர தூதவி ரிந்தரோ
மன்றெ லாமண நாரும ருங்கினே
மருதம்
நாற விண்டன நெய்தலு நாண்மது
சேறு விண்டசெ தாமரை கானமும்
ஏறி வண்டின மூன்றவி ழிந்ததேன்
ஊறி வந்தொழு கும்மொரு பாலெலாம்
நெய்தல்
கோடு டைந்தன தாழையுங் கோழிருள்
மோடு டைந்தன மூரி குவளையும்
தோடு டைந்தன சூகமுங் கற்ப
காடு டைந்தன போன்றுள கானலே
குறிஞ்சி
நீல வால வட்டத்தி னிறங்கொள
கோலும் பீலிய கோடுயர் குன்றின்மேல்
ஆலு மாமழை நீள்முகி லார்த்தொறும்
ஆலு மாமயி லாலுமொர் பாலெலாம்
முல்லை
நக்க முல்லையு நாகிளங் கொன்றையும்
உக்க தாதடர் கொண்டொலி வண்டறா
எக்க ரீர்மணற் கிண்டியி ளம்பெடை
பக்க நோக்கும் பறவையொர் பாலெலாம்
மருதம்
துள்ளி றாக்கவு கொண்டு சுரும்பொடு
கள்ள றாதசெ தாமரை கானக
துள்ள றாதுதை தோகை யிரட்டுற
புள்ள றதுபு லம்பின பொய்கையே
நெய்தல்
வெண்மு ளைப்பசு தாமரை மென்சுருள்
முண்மு ளைத்திர ளோடு முனிந்துகொண்
டுண்மு ளைத்திள வன்ன முழக்கலால்
கண்மு ளைத்த தடத்த கழியெலாம்
குறிஞ்சி
காந்த ளங்குலை யாற்களி வண்டினம்
கூந்தி ளம்பிடி வீசக்கு ழாங்களோ
டேந்து சந்தன சர லிருங்கைமா
மாந்தி நின்றுறங் கும்வரை மாடெலாம்
முல்லை
தார்செய் கொன்றை தளித்ததண் டேறலுண்
டேர்செய் கின்ற விளம்பு லிருங்குழை
கார்செய் காலை கறித்தொறு மெல்லவே
போர்செய் மாவினம் பூத்தண்பு றணியே
மருதம்
அள்ளி லைககுவ ளைத்தடம் மேய்ந்தசைஇ
கள்ள லைத்தக வுட்கரு மேதிபால்
உள்ள லைத்தொழு கக்குடை துண்டலால்
புள்ள லைத்த புனலபு லங்களே
நெய்தல்
கெண்டை யஞ்சினை மே து கிளர்ந்துபோய்
முண்ட கத்துறை சேர்ந்த முதலைமா
வண்டல் வார்கரை மாமக ரக்குழாம்
கண்டு நின்று கனலும் கழியெலாம்
குறிஞ்சி
கண்ணி லாங்கழை யின்கதிர கற்றையும்
மண்ணி லாங்குரல் வார்தினை வாரியும்
எண்ணி லாங்கவி ளைவன வீட்டமும்
உண்ணி லாங்குல வாமை யுயர்ந்தவே
முல்லை
பேழ்த்த காயின பேரெ பிறங்கிணர்
தாழ்த்த காயின தண்ணவ ரைக்கொடி
சூழ்த்த காய்த்துவ ரைவர கென்றிவை
மூழ்த்த போன்றுள முல்லை நிலங்களே
மருதம்
மோடு கொண்டெழு மூரி கழைக்கரும்
பூடு கொண்ட பொதும்பரொ டுள்விரா
தோடு கொண்டபைங் காய்துவள் செந்நெலின்
காடு கொண்டுள கண்ணக னாடெலாம்
நெய்தல்
சங்கு நித்தில முத்தவ ழிப்பியும்
தெங்க தீங்குலை யூறிய தேறலும்
வங்க வாரியும் வாரலை
தங்கு வாரிய தண்கட னாடெலாம்
திணை மயக்கம் மலர்
கொடிச்சியர் புனத்தயல் குறிஞ்சி நெய்பகர்
இடைச்சியர் கதுப்பயர் கமழு மேழையம்
கடைச்சியர் களையெறி குவளை கானல்வா
தொடுத்தலர் பிணையலார் குழலு டோ ன்றுமே
திணை மயக்கம் ஒலி
கலவர்தஞ் சிறுபறை யிசையிற் கைவினை
புலவர்தேம் பிழிமகிழ் குரவை பொங்குமே
குலவுகோற் கோவலர் கொன்றை தீங்குழல்
உலவுநீ ளசுணமா வுறங்கு மென்பவே
சுரமை நாட்டின் சிறப்பு
மாக்கொடி மாணையு மெளவற் பந்தரும்
கார்க்கொடி முல்லையுங் கலந்து மல்லிகை
பூக்கொடி பொதும்பரும் பொன்ன ஞாழலும்
தூக்கடி கமழ்ந்துதான் றுறக்க மொக்குமே
முதலாவது நாட்டு சருக்கம் முற்றிற்று
இரண்டாவது
நகர சருக்கம்
சுரமை நாட்டு போதனமா நகரம்
சொன்னநீர் வளமை தாய சுரமைநா டகணி சார்ந்து
மன்னன்வீற் றிருந்து வைக நூலவர் வகுக்க பட்ட
பொன்னவிர் புரிசை வேலி போதன மென்ப துண்டோ ர்
நன்னகர் நாக லோக நகுவதொ தினிய தொன்றே
நகரத்தின் அமைதி
சங்கமேய் தரங்க வேலி தடங்கடற் பொய்கை பூத்த
அண்கண்மா ஞால மென்னு தாமரை யலரி னங்கேழ
செங்கண்மால் சுரமை யென்னு தேம்பொகு டகத்து வைகும்
நங்கையர் படிவங் கொண்ட நலத்தது நகர மன்றே
அகழியும் மதிலரணும்
செஞ்சுடர கடவு டிண்டே ரிவுளிகா றிவள வூன்றும்
மஞ்சுடை மதர்வை நெற்றி வானுழு வாயின் மாட
தஞ்சுட ரிஞ்சி யாங்கோ ரழகணி தலர்ந்த தோற்றம்
வெஞ்சுடர் விரியு முந்நீர் வேதிகை மீதி டன்றே
அம்மதிற் புறத்தே அமைந்த யானைகட்டுமிட மாண்பு
இரும்பிடு தொடரின் மாவி னெழுமுதற் பிணித்த யானை
கரும்பிடு கவள மூட்டும் கம்பலை கலந்த காவின்
அரும்பிடை யலர்ந்த போதி னல்லியுண் டரற்று கின்ற
கரும்பொடு துதைந்து தோன்றுஞ் சூழ்மதில் இருக்கை யெல்லாம்
மாடங்களின் மாண்பு
மானளா மதர்வை நோக்கின் மையரி மழைக்க ணார்தம்
தேனளா முருவ கண்ணி செல்வர்தோ டிளைக்கு மாடங்
கானளாங் காம வல்லி கற்பகங் கலந்த கண்ணார்
வானளாய் மலர்ந்து தோன்று மணிவரை யனைய தொன்றே
இதுவுமது வேறு
அகிலெழு கொழும்புகை மஞ்சி னாடவும்
முகிலிசை யெனமுழா முரன்று விம்மவும்
துகிலிகை கொடியனார் மின்னிற் றோன்றவும்
இகலின மலையொடு மாட மென்பவே
மாடங்களின் சிறப்பு
கண்ணெலாங் கவர்வன கனக கூடமும்
வெண்ணிலா சொரிவன வெள்ளி வேயுளும்
தண்ணிலா தவழ்மணி தலமுஞ் சார்ந்தரோ
மண்ணினா லியன்றில மதலை மாடமே
மாடத்திற் பலவகை ஒலிகள்
மாடவாய் மணிமுழா விசையு மங்கையர்
ஆடுவார் சிலம்பிணை யதிரு மோசையும்
பாடுவார் பாணியும் பயின்று பல்கலம்
முடிமா ணகரது முரல்வ தொக்குமே
வண்டுகளின் மயக்கம்
தாழிவா குவளையு தண்ணெ னோதியர்
மாழைவா ணெடுங்கணு மயங்கி வந்துசென்
றியாழவா மின்குர லாலி தார்த்தரோ
ஏழைவா சுரும்பின மிளைக்கு மென்பவே
கடைத்தெரு
பளிங்குபோழ தியற்றிய பலகை வேதிகை
விளிம்புதோய் நெடுங்கடை வீதி வாயெலாம்
துளங்குபூ மாலையுஞ் சுரும்பு தோன்றலால்
வளங்கொள்பூங் கற்பக வனமும் போலுமே
சிலம்பொலிக்கு மயங்குஞ் சிறுஅன்னங்கள்
காவிவா கருங்கணார் காமர் பூஞ்சிலம்
பாவிவாய் மாளிகை யதிர கேட்டொறும்
தூவிவான் பெடைதுணை துறந்த கொல்லென
வாவிவா யிளவனம் மயங்கு மென்பவே
அரசர் தெருவழகு
விலத்தகை பூந்துணர் விரிந்த கோதையர்
நலத்தகை சிலம்படி நவில வூட்டிய
அலத்த குழம்புதோ தரச வீதிகள்
புலத்திடை தாமரை பூத்த போலுமே
செல்வ சிறப்பு
கண்ணிலங் கடிமலர குவளை கற்றையும்
வெண்ணிலா திரளென விளங்கு மாரமும்
வண்ணவான் மல்லிகை வளாய மாலையும்
அண்ணன்மா நகர்க்கவை கரிய அல்லவே
மாளிகைகளில் உணவுப்பொருள்களின் மிகுதி
தேம்பழு தினியநீர் மூன்று தீம்பலா
மேம்பழு தளிந்தன சுளையும் வேரியும்
மாம்பழ குவைகளூ மதுத்தண் டீட்டமும்
தாம்பழு துளசில தவள மாடமே
இன்ப உலகம்
மைந்தரு மகளிரு மாலை காலையென்
றந்தர படுத்தவ ரறிவ தின்மையால்
சுந்தர பொற்றுக டுதைந்த பொன்னக
ரிந்திர வுலகம்வ திழிந்த தொக்குமே
பயாபதி மன்னன் மாண்பு
மற்றமா நகருடை மன்னன் றன்னுயா
ஒற்றைவெண் குடைநிழ லுலகிற் கோருயிர
பொற்றியான் பயாபதி யென்னும் பேருடை
வெற்றிவேல் மணி முடி வேந்தர் வேந்தனே
பயாபதி மன்னன் சிறப்பு
எண்ணின ரெண்ணக படாத செய்கையான்
அண்ணிய ரகன்றவர் திறத்து மாணையான்
நண்ணுநர் பகைவரென் றிவர்க்கு நாளினும்
தண்ணியன் வெய்யன தானை மன்னனே
மக்கட்கு பகையின்மை
நாமவே னரபதி யுலகங் காத்தநா
காமவேள் கவர்கணை கலந்த தல்லது
தாமவேல் வயவர்த தழலங் கொல்படை
நாமநீர் வரைப்பக நலித தில்லையே
குடிகளை வருத்தி இறை கொள்ளாமை
ஆறிலொன் றறமென வருளி னல்லதொன்
றூறுசெய் துலகினி னுவப்ப தில்லையே
மாறிநின் றவரையும் வணக்கி னல்லது
சீறிநின் றெவரையுஞ் செகுப்ப தில்லையே
மன்னனின் முந்நிழல்
அடிநிழ லரசரை யளிக்கு மாய்கதிர்
முடிநிழன் முனிவரர் சரண முழ்குமே
வடிநிழல் வனைகதி ரெஃகின் மன்னவன்
குடைநிழ லுலகெலாங் குளிர நின்றதே
இருவகைப்பகையும் அற்ற ஏந்தல்
மன்னிய பகைக்குழா மாறும் வையகம்
துன்னிய வரும்பகை தொகையும் மின்மையால்
தன்னையு தரையையுங் காக்கு மென்பதம்
மன்னவன் றிறத்தினி மருள வேண்டுமோ
அரசியல் சுற்றத்துடன் உலக பொதுமை நீக்குதல்
மேலவர் மெய்ப்பொருள் விரிக்கும் வீறுசால்
நூலினாற் பெரியவர் நுழைந்த சுற்றமா
ஆலுநீ ரன்னமோ டரச வன்னமே
போலநின் றுலகினை பொதுமை நீக்கினான்
அரசர் சுற்றத்தின் இயல்பு
கொதிநுனை பகழியான் குறிப்பி னல்லதொன்
றிதுந கிசைக்கென வெண்ணு மெண்ணிலா
நொதுமலர் வெருவுறா நுவற்சி யாளர்பின்
அதுவவன் பகுதிக ளமைதி வண்ணமே
அரசியர்
மற்றவன் றேவியர் மகர வார்குழை
கொற்றவர் குலங்களை விளக்க தோன்றினார்
இற்றதிம் மருங்குலென் றிரங்க வீங்கிய
முற்றுறா முலையினார் கலையின் முற்றியார்
அரசியர் இயல்பு
பஞ்சனுங் கடியினார் பரந்த வல்குலார்
செஞ்சுணங் கிளமுலை மருங்கு சிந்தினார்
வஞ்சியங் குழைத்தலை மதர்வை கொம்புதம்
அஞ்சுட ரிணர்க்கொசி தனைய வைம்மையார்
காமம் பூத்த காரிகையர்
காமத்தொ தலர்ந்தவர் கதிர்த்த கற்பினார்
தாமத்தொ தலர்ந்துதாழ திருண்ட கூந்தலார்
தூமத்து சுடரொளி துளும்பு தோளினார்
வாமத்தின் மயங்கிமை மதர்த்த வாட்கணார்
பட்டத்து அரசிகள் இருவர்
ஆயிர ரவரவர கதிக தேவியர்
மாயிரு விசும்பினி னிழிந்த மாண்பினார்
சேயிரு தாமரை தெய்வ மன்னர் என்
றேயுரை யிலாதவ ரிருவ ராயினார்
பெருந்தேவியர் இருவரின் பெற்றி
நீங்கரும் பமிழ்த மூட்டி தேனளா பிழிந்த போலும்
ஓங்கிருங் கடல தானை வேந்தணங் குறுக்கு மின்சொல்
வீங்கிருங் குவவு கொங்கை மிகாபதி மிக்க தேவி
தாங்கருங் கற்பின் றங்கை சசிஎன்பாள் சசியோ டொப்பாள்
மங்கையர்க்கரசியராகும் மாண்பு
பூங்குழை மகளிர கெல்லாம் பொன்மலர் மணிக்கொம் பன்ன
தேங்குழல் மங்கை மார்கள் திலகமா திகழ நின்றார்
மாங்கொழு தசோக மென்றாங் கிரண்டுமே வயந்த கால
தாங்கெழு தவற்றை யெல்லா மணிபெற வலரு மன்றே
இவ்விருவரும் பயாபதியுடன் கூடியுறைந்த இன்பநலம்
பெருமக னுருகும் பெண்மை மாண்பினும் பேணி நாளும்
மருவினும் புதிய போலும் மழலையங் கிளவி யாலும்
திருமகள் புலமை யாக்குஞ் செல்விஎன் றிவர்கள் போல
இருவரு மிறைவ னுள்ள தொருவரா யினிய ரானார்
மன்னனும் மனைவியரும் ஓருயிர் ஆகி நிற்றல்
மன்னவ னாவி யாவார் மகளிரம் மகளிர் தங்கள்
இன்னுயி ராகி நின்றா னிறைமக னிவர்க டங்க
கென்னைகொ லொருவர் தம்மே லொருவர்க்கிங் குள்ள மோட
முன்னவன் புணர்த்த வாறம் மொய்ம்மலர கணையி னானே
மங்கையர் மன்னனை பிணித்து வைத்தல்
சொற்பகர துலகங் காக்கு தொழில்புற தொழிய வாங்கி
மற்பக ரகல தானை மனத்திடை பிணித்து வைத்தார்
பொற்பகங் கமழ பூத்த தேந்துணர் பொறுக்க லாற்றா
கற்ப கொழுந்துங் காம வல்லியங் கொடியு மொப்பார்
மாலாகி நிற்கும் மன்னன்
மங்கைய ரிருவ ராகி மன்னவ னொருவ னாகி
அங்கவ ரமர்ந்த தெல்லா மமர்ந்தருள் பெருகி நின்றான்
செங்கயல் மதர்த்த வாட்க டெய்வமா மகளிர் தோறும்
தங்கிய வுருவ தாங்குஞ் சக்கரன் றகைமை யானான்
முற்றுநீர் வளாக மெல்லா முழுதுட னிழற்று மூரி
ஒற்றைவெண் குடையி னீழ லுலகுகண் படுப்ப வோம்பி
கொற்றவ னெடுங்க ணார்தங் குவிமுலை தடத்து மூழ்கி
மற்றவற் கர செல்வ மின்னண மமர்ந்த தன்றே
இரண்டாவது நகரச்சருக்கம் முடிந்தது
மூன்றாவது
குமாரகால சருக்கம்
தேவர்கள் இருவர் மண்ணுலகில் தோன்றுதல்
ஆங்கவர் திருவயிற் றமரர் கற்பமாண்
டீங்குட னிழிந்துவ திருவர் தோன்றினார்
வாங்குநீர திரைவளர் வளையு மக்கடல்
ஓங்குநீர் நிழலுமொ தொளிரு மூர்த்தியார்
மிகாபதி விசயனை பெறுதல்
பெண்ணிலா தகைப்பெரு தேவி பேரமர
கண்ணிலாங் களிவள ருவகை கைம்மிக
தண்ணிலா வுலகெலா தவழந்து வான்கொள
வெண்ணிலா சுடரொளி விசயன் றோன்றினான்
சசி திவிட்டனை பெறுதல்
ஏரணங் கிளம்பெரு தேவி நாளுற
சீரணங் கவிரொளி திவிட்டன் றோன்றினான்
நீரணங் கொளிவளை நிரந்து விம்மின
ஆரணங் கலர்மழை யமரர் சிந்தினார்
விசயதிவிட்டர்கள் பிறந்தபொழுது உண்டான நன்மைகள்
திசையெலா தெளிந்தன தேவர் பொன்னகர்
இசையெலாம் பெருஞ்சிற பியன்ற வேற்பவர்
நசையெலா மவிந்தன நலியு தீவினை
பசையெலாம் பறந்தன பலர்க்கு மென்பவே
மைந்தர்களிருவரும் மங்கையர் மனத்தை கவர்தல்
செய்தமா ணகரியிற் சிறந்து சென்றுசென்று
எய்தினார் குமரராம் பிராய மெய்தலும்
மைதுழாம் நெடுங்கணார் மனத்து காமனார்
ஐதுலாங் கவர்கணை யரும்பு வைத்தவே
விசயனுடைய உடல் கண் குஞ்சிகாது
காமரு வலம்புரி கமழு மேனியன்
தாமரை யகவிதழ் தடுத்த கண்ணினன்
தூமரு ளிருடுணர தனைய குஞ்சியன்
பூமரு பொலங்குழை புரளுங் காதினன்
மாலைமார்பு நிறம் தோள் நடை ஆகியவை
வாடலில் கண்ணியன் மலர்ந்த மார்பினன்
தாடவழ் தடக்கையன் றயங்கு சோதியன்
கோடுயர் குன்றென குலவு தோளினன்
பீடுடை நடையினன் பெரிய நம்பியே
திவிட்டனுடய உடல் முதலியன
பூவயம் புதுமலர் புரையு மேனியன்
துவிரி தாமரை தொலைத்த கண்ணினன்
தீவிரி யாம்பலிற் சிவந்த வாயினன்
மாவிரி திருமறு வணிந்த மார்பினன்
கை முதலியன
சங்கியல் வலம்புரி திகிரி யென்றிவை
தங்கிய வங்கைய னடித்தண் போதினன்
மங்கல மழகளி றனைய செல்கையன்
இங்குமுன் மொழிந்தவற் கிளய நம்பியே
இருவரும் இளமை எய்துதல்
திருவிளை துலகுகண் மலர தெவ்வர்தம்
யுரிவளை நன்னகர செல்வம் புல்லென
வரிவளை தோளியர் மனத்து காமநோய்
எரிவளை திடுவதோ ரிளமை யெய்தினார்
மைந்தர்கள் இருவரும் மங்கயர்கட்கு தோன்றுதல்
உவர் விளை கடற்கொடி பவள மோட்டிய
துவரிதழ் வாயவர் துளங்கு மேனியர்
அவர்கட மருள்கொலோ வனங்க னாய்மலர்
கவர்கணை கடைக்கணி துருவு காட்டினார்
மங்கையர் மயங்குதல்
கடலொளி மணிவணன் கனவில் வந்தெம
துடலகம் வெருவிதா யுள்ளம் வவ்வினான்
விடலில னெம்முயிர் விடுக்குங் கொல்லென
மடவர லவர்குழா மயக்க முற்றதே
நங்கையர் மனத்தில் விசயன்
வார்வளை வண்ணனென் மனத்து ளான்பிறர்
ஏர்வளர் நெடுங்கணு கிலக்க மல்லனாற்
கார்வளர் கொம்பனா ரிவர்கள் காமநோய்
ஆர்வளர தவர்கொலென் பருவ மாயினார்
மங்கையர் மாட்சி
கண்ணிலாங் கவினொளி காளை மார்திற
துண்ணிலா வெழுதரு காம வூழெரி
எண்ணிலா சுடர்சுட விரிந்து நாண்விடா
பெண்ணலாற் பிறிதுயிர் பெரிய தில்லையே
காதல் தீ வளர்க்கும் காளை பருவம்
திருவளர் செல்வர்மேற் சென்ற சிந்தைநோய்
ஒருவரி னொருவர்மி குடைய ராதலால்
உருவளர் கொம்பனா ருள்ளங் காய்வதோர்
எரிவளர திடுவதோ ரிளமை யெய்தினார்
அரசன் மனைவியருடன் அமர்ந்திருத்தல்
மற்றொர்நா ளமரிகை கொடிகொண் மாமணி
சுற்றுவான் சுடரொளி தழுவி சூழ்மலர்
முற்றிவண் டினம்விடா முடிகொள் சென்னி
கொற்றவ னிளையவர் குழைய வைகினான்
அரசன் உறங்குதல்
மஞ்சுடை மணிநகு மாலை மண்டப
தஞ்சுட ரகிற்புகை யளைந்து தேனளா
பஞ்சுடை யமளிமேற் பள்ளி யேற்பவன்
செஞ்சுட ரிரிவதோர் திறத்த னாயினான்
உடற் பாதுகாப்பாளர்கள்
மன்னவன் றுயில்விடு தருள மைந்தர்பொன்
றுன்னிய வுடையினர் துதைந்த கச்சையர்
பின்னிய ஞாணினர் பிடித்த வில்லினர்
அன்னவ ரடிமுதற் காவ னண்ணிணார்
திருப்பள்ளி எழுச்சி
தங்கிய தவழழொளி தடாவி வில்லிட
மங்கல வுழக்கல மருங்கு சேர்ந்தன
அங்கவன் கண்கழூஉ வருளி செய்தனன்
பங்கய முகத்தர்பல் லாண்டு கூறினார்
அந்தணர் வாழ்த்து கூற அரசன் அவர்களை வணங்குதல்
அந்தண ராசிடை கூறி யாய்மலர
பைந்துணர் நெடுமுடி பயில வேற்றினார்
செந்துணர் நறுமலர் தெளித்து தேவர்மா
டிந்திர னனையவ னிறைஞ்சி யேத்தினான்
வாயில் காப்போர் உலகு காப்போன் வரவை எதிர்பார்த்தல்
விரையமர் கோதையர் வேணு கோலினர்
உரையமர் காவல்பூண் கடையி னூடுபோய்
முரசமர் முழங்கொலி மூரி தானையன்
அரசவை மண்டப மடைவ தெண்ணினார்
அரசன் வாயிலை அடைதல்
பொன்னவிர் திருவடி போற்றி போற்றிஎன்
றன்னமென் னடையவர் பரவ வாய்துகிற்
கன்னியர் கவரிகா லெறி காவலன்
முன்னிய நெடுங்கடை முற்ற முன்னினான்
மெய்க்காப்பாளர் அரசனை காத்தல்
மஞ்சிவர் வளநகர் காக்கும் வார்கழல்
நஞ்சிவர் வேனர பதியை யாயிடை
வெஞ்சுடர் வாளினர் விசித்த கச்சையர்
கஞ்சுகி யவர்கண்மெய் காவ லோம்பினார்
அரசன் திருவோலக்க மண்டபத்தை யடைதல்
வாசநீர் தெளித்தலர் பரப்பி வானகம்
எசுநீ ளிருக்கைய விலங்கு சென்னிய
மூசுதே னெடுங்கடை மூன்றும் போய்ப்புற
தோசைநீள் மண்டப முவந்த தெய்தினான்
வேறு மண்டபத்திற்குள் புகுதல்
பளிங்கொளி கதுவ போழ்ந்த பலகைகண் குலவ சேர்த்தி
விளங்கொளி விளிம்பிற் செம்பொன் வேதிகை வெள்ளி வேயு
டுளொங்கொளி பவள திண்காற் சுடர்மணி தவழும் பூமி
வளங்கவின் றனைய தாய மண்டப மலிர புக்கான்
அரசன் அணையில் வீற்றிருக்கும் காட்சி
குஞ்சர குழவி கவ்வி குளிர்மதி கோடு போலும்
அஞ்சுட ரெயிற்ற வாளி யணிமுக மலர வூன்றி
செஞ்சுட ரணிபொற் சிங்கா சனமிசை சேர்ந்த செல்வன்
வெஞ்சுட ரு துச்சி விரிந்த வெய் யவனோ டொத்தான்
அரசன் குறிப்பறிந்து அமர்தல்
பூமரு விரிந்த நுண்ணூற் புரோகிதன் பொறிவண் டார்க்கும்
மாமல ரணிந்த கண்ணி மந்திர கிழவர் மன்னார்
ஏமரு கடல தானை யிறைமகன் குறிப்பு நோக்கி
தாமரை செங்கண் டம்மாற் பணித்ததா னத்த ரானார்
சிற்றரசர்கள் தங்கட்குரிய இடங்களில் அமர்தல்
முன்னவ ரிருந்த பின்னை மூரிநீ ருலகங் காக்கும்
மன்னவன் கழலை தங்கண் மணிமுடி நுதியிற் றீட்டி
பின்னவன் பணித்த தானம் பெறுமுறை வகையிற் சேர்ந்தார்
மின்னிவர் கடக பைம்பூண் வென்றிவேல் வேந்த ரெல்லாம்
படை தலைவர்கள் உடனிருத்தல்
வழிமுறை பயின்று வந்த மரபினார் மன்னர் கோமான்
விழுமல ரடிக்கண் மிக்க வன்பினார் வென்றி நீரார்
எழுவளர தனைய தோளா ரிளையவ ரின்ன நீரார்
உழையவ ராக வைத்தா னோடைமால் களிற்றி னானே
புலவர்கள் வருதல்
காவல னென்னுஞ் செம்பொற் கற்பகங் கவின்ற போழ்தில்
நாவல ரென்னும் வண்டு நகைமுக பெயரி னாய
பூவலர் பொலிவு நோக்கி புலமயங் களிப்ப வாகி
பாவல ரிசையிற் றோன்ற பாடுபு பயின்ற வன்றே
இசை புலவர்கள் வாழ்த்து கூறுதல்
பண்ணமை மகர நல்யாழ பனுவனூற் புலவர் பாடி
மண்ணமர் வளாக மெல்லாம் மலர்ந்ததின் புகழோ டொன்றி
விண்ணகம் விளங்கு திங்கள் வெண்குடை நிழலின் வைகி
கண்ணம ருலகம் காக்கும் கழலடி வாழ்க வென்றார்
இதுவும் அது
மஞ்சுடை மலையின் வல்லி தொடரவான் வணங்க நின்ற
அஞ்சுடர கடவுள் காத்த வருங்குல மலர தோன்றி
வெஞ்சுட ரெஃக மொன்றின் வேந்துகண் ணகற்றி நின்ற
செஞ்சுடர் முடியி னாய்நின் கோலிது செல்க வென்றார்
வாயிற் காவலனுக்கு ஒரு கட்டளை
இன்னணம் பலரு மேத்த வினிதினங் கிருந்த வேந்தன்
பொன்னணி வாயில் காக்கும் பூங்கழ லவனை நோக்கி
என்னவ ரேனு மாக நாழிகை யேழு காறும்
கன்னவி றோளி னாய்நீ வரவிடு காவ லென்றான்
நிமித்திகன் வரவு
ஆயிடை யலகின் மெய்ந்நூ லபவுசென் றடங்கி நின்றான்
சேயிடை நிகழ்வ தெல்லாஞ் சிந்தையிற் றெளிந்த நீரான்
மேயிடை பெறுவ னாயின் வேந்துகாண் குறுவன் கொல்லோ
நீயிடை யறிசொல் லென்றோர் நிமித்திக னெறியிற் சொன்னான்
அரசன் நிமித்திகனை வரவேற்றல்
ஆங்கவ னரசர் கோமான் குறிப்பறி தருள பட்டீர்
ஈங்கினி புகுமி னென்றா னிறைவனை யவனுஞ் சேர்ந்தான்
வீங்கிரு தானை யானும் வெண்மலர் பிடித்த கையால்
ஓங்கிரு தானங் காட்டி யுவந்தினி திருக்க வென்றான்
நிமித்திகன் தன் ஆற்றலை காட்ட தொடங்குதல்
உற்றத னொழுக்கிற் கேற்ப வுலகுப சார நீக்கி
கொற்றவன் குறிப்பு நோக்கி யிருந்தபின் குணக்குன் றொப்பான்
முற்றிய வுலகின் மூன்று காலமூ முழுது நோக்கி
கற்றநூற் புலமை தன்னை காட்டுதல் கருதி சொன்னான்
அரசன் கனாக்கண்டதை நிமித்திகன் கூறுதல்
கயந்தலை களிற்றி னாயோர் கனாக்கண்ட துளது கங்குல்
நயந்தது தெரியி னம்பி நளிகடல் வண்ணன் றன்னை
விசும்பக திழிந்து வந்தோர் வேழம்வெண் போது சேர்ந்த
தயங்கொளி மாலை சூட்டி தன்னிட மடைந்த தன்றே
கனவின் பயனை நிமித்திகன் கூறுதல்
மன்மலர தகன்ற மார்ப மற்றதன் பயனுங் கேண்மோ
நன்மலர் நகைகொள் கண்ணி நம்பித னாம மேத்தி
மின்மலர திலங்கு பைம்பூண் விஞ்சைவே தொருவன் வந்து
தன்மக ளொருத்தி தன்னை தந்தனன் போகு மென்றான்
தூதன் ஒருவன் வருவான் என்றல்
கட்பகர் திவலை சிந்துங் கடிகமழ் குவளை கண்ணி
திட்பமாஞ் சிலையி னாய் நீ தெளிகநா னேளு சென்றால்
ஒட்பமா யுரைக்க வல்லா னொருவனோ ரோலை கொண்டு
புட்பமா கரண்ட மென்னும் பொழிலக திழியு மென்றான்
நிமித்திகன் கூறியதை அவையோர் உடன்பட்டு கூறுதல்
என்றவ னியம்ப கேட்டே யிருந்தவர் வியந்து நோக்கி
சென்றுயர் தில கண்ணி திவிட்டனி திறத்த னேயாம்
ஒன்றிய வுலக மெல்லா மொருகுடை நீழற் காக்கும்
பொன்றிக ழலங்கன் மார்ப போற்றிபொய் யன்றி தென்றார்
அரசன் ஆராய்ச்சி மன்றத்தை அடைதல்
உரையமை திருப்ப விப்பா லோதுநா ழிகையொன் றோட
முரசமொன் றதிர்த்த தோங்கி யதிர்தலு முகத்தி னாலே
அரசவை விடுத்த வேந்த னகத்தநூ லவரை நோக்கி
வரையுயர் மாட கோயின் மந்திர சாலை சேர்ந்தான்
வேறு அரசன் பேசுதல்
கங்குல்வா கனவவன் கருதி சொற்றதும்
மங்கல பெரும்பயன் வகுத்த வண்ணமும்
கொங்கலர் தெரியலான் கூறி கொய்ம்மலர
தொங்கலார் நெடுமுடி சுடர தூக்கினான்
அமைச்சர்கள் பேசுதல்
சூழுநீ ருலகெலா தொழுது தன்னடி
நீழலே நிரந்துகண் படுக்கு நீர்மையான்
ஆழியங் கிழவனா யலரு மென்பது
பாழி தோளினாய் பண்டுங் கேட்டுமே
திவிட்டன் சிறந்தவனே என்றல்
நற்றவ முடையனே நம்பி யென்றுபூண்
விற்றவழ் சுடரொளி விளங்கு மேனி
கொற்றவன் குறிப்பினை யறிந்து கூறிய
மற்றவர் தொடங்கினார் மந்தி ரத்துளார்
வேறு திவிட்டன் உருளைப்படை ஏந்துவான் என்றல்
சங்க லேகையுஞ் சக்கர லேகையும்
அங்கை யுள்ளன வையற் காதலால்
சங்க பாணியான் சக்க ராயுதம்
அங்கை யேந்துமென் றறையல் வேண்டுமே
வித்தியாதரர் தொடர்புண்டாகுமானால் நலம் என்றல்
விஞ்சைய ருலகுடை வேந்தன் றன்மகன்
வஞ்சியங் கொடியிடை மயிலஞ் சாயலான்
எஞ்சலின் றியங்கிவ திழியு மாய்விடில்
அஞ்சிநின் றவ்வுல காட்சி செல்லுமே
பளிங்குமேடை யமைத்து காவல் வைப்போம் என்றல்
நாமினி மற்றவன் மொழிந்த நாளினால்
தேமரு சிலாதல திருத்தி தெய்வமாம்
தூமரு மாலையாய் துரும காந்தனை
காமரு பொழிலிடை காவல் வைத்துமே
அரசன் கட்டளை பிறப்பித்துவிட்டு அந்தப்புரஞ் செல்லுதல்
என்றவர் மொழிந்தபி னிலங்கு பூணினான்
நன்றது பெரிதுமென் றருளி நாடொறும்
சென்றவன் காக்கென மொழிந்து தேங்குழல்
இன்றுணை யவர்கடங் கோயி லெய்தினான்
துருமகாந்தன் பொழிலையடைதல்
எரிபடு விரிசுட ரிலங்கு பூணினான்
திருவடி தொழுதுசெல் துரும காந்தனும்
வரிபடு மதுகர முரல வார்சினை
சொரிபடு மதுமலர சோலை நண்ணினான்
குமாரகால சருக்கம் முற்றிற்று
நான்காவது
இரதநூபுர சருக்கம்
நுதலிப்புகுதல்
புரிசை நீண்மதிற் போதன மாநகர்
அரசர் வார்த்தையவ் வாறது நிற்கவே
விரைசெய் வார்பொழில் விஞ்சையர் சேடிமேல்
உரையை யாமுரை பானுற நின்றதே
வெள்ளிமலை
நிலவு வெண்சுடர் பாய்நில மொப்பநீண்
டுலவு நீள்கட றீண்டியு யர்ந்துபோய்
இலகு வின்மணி வானியன் மாடெலாம்
விலக நின்றது விஞ்சையர் குன்றமே
தேவர் உடளொளிக்கு செவ்வான் ஒளி சிறிது ஒத்தல்
தொக்க வானவர் சூழ்குழ லாரொடும்
ஒக்க வாங்குள ராய்விளை யாடலால்
உக்க சோதிகள் சோலையி னூடெலாம்
செக்கர் வானக முஞ்சிறி தொக்குமே
பொழிலில் தார் மணம்
அவிழுங் காதல ராயர மங்கையர்
பவழ வாயமு தம்பரு கிக்களி
தவழு மென்முலை புல்ல ததைந்ததார்
கமழு நின்றன கற்பக சோலையே
பொழிலிற் குளிர்ச்சி
கிளருஞ் சூழொளி கின்னர தேவர்தம்
வளரும் பூண்முலை யாரொடு வைகலால்
துளருஞ் சந்தன சோலைக ளூடெலாம்
நளிரு தெய்வ நறுங்குளிர் நாற்றமே
வாடையின் வருகை
மங்குல் வாடை தார்வன மீதுழா
பொங்கு தாதொடு பூமது கொப்பளி
தங்க ராகம ளாயர மங்கையர்
கொங்கை வாரிகள் மேற்குதி கொள்ளுமே
தழை படுக்கை
தேன கத்துறை யுஞ்செழுஞ் சந்தன
கான கத்தழை யின்கமழ் சேக்கை மேல்
ஊன கத்தவர் போகமு வந்தரோ
வான கத்தவர் வைகுவர் வைகலே
பாறையில் மகரந்தப்பொடி
மஞ்சு தோய்வரை மைந்தரொ டடிய
அஞ்சி லோதிய ராரள கப்பொடி
பஞ்ச ராகம்ப தித்தப ளிக்கறை
துஞ்சு பாறைகண் மேற்று தை வுற்றதே
பாறையில் அடிக்குறி
மாத ரார்நடை கற்கிய வானிழி
தாது வண்டுண வூழடி யூன்றிய
பாத ராகம்ப தித்தப ளிக்கறை
காத லார்தம கண்கவர் கின்றவே
அருவிநீரில் மல்லிகை மணம்
ஆகு பொன்னறை மேலரு வித்திரள்
நாக கன்னிய ராடலின் ஞால்கைம்மா
வேக மும்மத வெள்ளம ளாவிய
போக மல்லிகை நாறும்பு னல்களே
சேடி நாட்டின் சிறப்பு
பூக்க ளாவன பொன்மரை பூம்பொழில்
காக்க ளாவன கற்பக சோலைகள்
வீக்கு வார்கழல் விஞ்சையர் சேடிமே
லூக்கி யமுரை கின்றதிங் கென்கொலோ
இரதநூபுர சக்கரவாள நகரம்
வரையின் மேன்மதி கோடுற வைகிய
திருவ நீளொளி தென்றிசை சேடிமே
லிரத நூபுர சக்கர வாளமென்
றுரைசெய் பொன்னக ரொன்றுள தென்பவே
வேறு வாழையின் மாண்பு
அம்பொன் மாலையார்க ளித்த லத்தெ ழுந்த ரத்தவா
கொம்பா னார் கொடுத்த முத்த நீர வாய கோழரை
பைம்பொன் வாழை செம்பொ னேப ழுத்து வீழ்ந்த சோதியால்
வம்பு பாய்ந்து வந்தொ சிந்து சாறு சோர்வ மானுமே
பாக்கு மரங்கள்
வேய்தி ழன்னி லாவி லங்கு வெள்ளி விம்மு பாளைவா
பாய்நி ழற்ப சுங்க திர்ப்ப ரூஉம ணிக்கு லைகுலா
சேய்நி ழற்செ ழும்பொ னாற்றி ரண்ட செம்ப ழத்தவா
போய்நி ழற்பொ லிந்து வீழ்வ போன்ற பூக ராசியே
மாடங்களும் மரங்களும்
காந்தி நின்ற கற்ப கந்தி ழற்க லந்து கையற
பாய்ந்தெ ரிந்த போல்வி ரிந்து பாரி சாத மோர்செய
வாய்ந்தெ ரிந்த பொன் மாட வாயி லாறு கண்கொள
போந்தெ ரிந்த போன்ம ரம்பு றம்பொ லிந்தி லங்குமே
இன்பத்திடையே தென்றல்
மாசில் கண்ணி மைந்த ரோடு மங்கை மார்தி ளைத்தலில்
பூசு சாந்த ழித்தி ழிந்த புள்ளி வேர்பு லர்த்தலால்
வாச முண்ட மாரு தந்தென் வண்டு பாட மாடவாய்
வீச வெள்ளி லோத்தி ரப்பொ தும்பர் பாய்ந்து விம்முமே
பலவகை மரங்கள்
ஆந்து ணர்த்த மால மும்ம சோக பல்ல வங்களும்
தாந்து ணர்த்த சந்த னத்த ழைத்த லைத்த டாயின
மாந்து ணர்ப்பொ தும்பர் வந்து வைக மற்ற தூன்றலால்
தேந்து ணர்ச்சு மந்தொ சிந்த சைந்த தேவ தாரமே
இன்ப துன்பம்
தெய்வ யாறு காந்த ளஞ்சி லம்பு தேங்கொள் பூம்பொழில்
பெளவ முத்த வார்ம ணற்ப றம்பு மெளவன் மண்டபம்
எவ்வ மாடு மின்ன போலி டங்க ளின்ப மாக்கலால்
கவ்வை யாவ தந்த கர்க்கு மார னார்செய் கவ்வையே
சுவலனசடி
மற்ற மாந கர்க்கு வேந்தன் மான யானை மன்னர் கோன்
அற்ற மின்றி நின்ற சீர ழற்பெ யர்ப்பு ணர்ச்சியான்
முற்று முன்ச டி பெ யர்சொன் மூன்று லஃகு மான்றெழ
பெற்று நின்ற பெற்றியான் பீடி யாவர் பேசுவார்
சுவலனசடியின் பெருமை
இங்கண் ஞால மெல்லை சென்றி லங்கு வெண்கு டைந்நிழல்
வெங்கண் யானை வேந்தி றைஞ்ச வென்றி யின்வி ளங்கினான்
கொங்கு கொண்டு வண்ட றைந்து குங்கு மக்கு ழம்பளாய்
அங்க ராக மங்க ணிந்த லர்ந்த வார மார்பினான்
கல்விநலம் முதலியன
விச்சை யாய முற்றினான் விஞ்சையார்க ளஞ்சநின்
றிச்சை யாய வெய்தினா னேந்து செம்பொ னீண்முடி
கச்சை யானை மானவேற் கண்ணி லங்கு தாரினான்
வெச்ச னுஞ்சொ லொன்றுமே விடுத்து மெய்ம்மை மேயினான்
அம் மன்னவன்பால் ஒரு குற்றம் வேறு
வெற்றி வெண்குடை விஞ்சையர் வேந்தவ
னொற்றை யந்தனி கோலுல கோம்புநாள்
குற்ற மாயதொன் றுண்டு குணங்களா
லற்ற கீழுயிர் மேலரு ளாமையே
அவ்வரசன் ஆட்சியில் நடுங்கியன
செம்பொ னீண்முடி யான்சொரு வின்றலை
வெம்பு வேலவன் விஞ்சையர் மண்டிலம்
நம்பி யாள்கின்ற நாளி னடுங்கின
கம்ப மாட கதலிகை போதுமே
ஆடவர் மேல் வளைந்த வில்
மின்னு வார்ந்த தாரவி ளங்கிணார்
துன்னு தொன்முடி யானொளி சென்றநாள்
மன்னு மாடவர் மேல்வளை திட்டன
பொன்னு னார்புரு வச்சிலை போலுமே
உண்ணாத வாய்கள்
வெண்ணி லார்ச்சுட ருந்தனி வெண்குடை
எண்ணி லாப்புக ழானினி தாண்டநா
ளுண்ணி லாப்பல வாயுள வாயின
கண்ண னாரொடு காமக்க லங்களே
அந்நகரில் எவருங் கட்டுண்டு வருந்தார்
மாக்கண் வைய மகிழ்ந்துதன் றாணிழல்
நோக்கி வைக நுனித்தவ னாண்டநாள்
தாக்க ணங்கனை யார் தம தாயரால்
வீக்க பட்டன மென்முலை விம்முமே
கடியவையுங் கொடியவையும்
வடிய வாளவ னாளவும் வாய்களில்
கடிய வாயின கள்ளவிழ் தேமல
ரடிய வா பட்டடங் காவலர
கொடிய வாயின கொங்கவிழ் சோலையே
அரசன் மனைவி வாயுவேகை
மாய மாயநின் றான்வரை மார்பிடை
மேய பூமகள் போல விளங்கினாள்
தூய வாமுறு வற்றுவர் வாயவள்
வாயு வேகையென் பாள்வளர் கொம்பனாள்
வாயுவேகையின் மேன்மை
பைம்பொற் பட்ட மணிந்த கொல் யானையான்
அம்பொற் பட்ட நறுங்குழ லார்க்கெலாம்
செம்பொற் பட்டஞ் செறிந்த திருநுதல்
அம்பொற் பட்டுடை யாளணி யாயினான்
இருவரின் இன்பநிலை
கோவை வாய்குழ லங்குளிர் கொம்பனாள்
காவி வாணெடுங் கண்ணி காவலற்
காவி யாயணங் காயமிழ் தாயவன்
மேவு நீர்மைய ளாய்விரு தாயினாள்
அருக்ககீர்த்தி என்னும் மகன் பிறத்தல்
முருக்கு வாயவண் முள்ளெயிற் றேர்நகை
யுருக்க வேந்த னொருங்குறை கின்றநாள்
பெருக்க மாக பிறந்தனன் பெய்கழல்
அருக்க கீர்த்தி யென் பானலர் தாரினான்
சுயம்பிரபை என்னும் மகள் பிறத்தல்
நாம நள்லொளி வேனம்பி நங்கையா
யேம நல்லுல கின்னிழி தந்நகை
தாம மல்லிகை மாலை சயம்பவை
காம வல்லியுங் காமுற தோன்றினாள்
சுயம்பிரபையின் அழகு சிறப்பு
கங்கை நீரன ஞான்ற கதிரிள
திங்க ளாற்றெழ பட்டது செக்கர்வான்
மங்கை மார்பிற பும்மட மாதரி
நங்கை யாற்றெழ பாடு நவின்றதே
முகம் கண் புருவம் இடை ஆகியவை
வண்டு சூழ்மலர் போன்றள கக்கொடி
கொண்டு சூழ்ந்தது குண்டல வாண்முகங்
கெண்டை கண்கிள ரும்புரு வஞ்சிலை
உண்டு கொல்லென வுண்டும ருங்குலே
புருவங்கள் துவளுதல்
காதின் மீதணி கற்பக தொத்திணர்
ஊது தேனிற கூன்றியி ருத்தொறும்
போது தேர்முக தும்புரு வக்கொடி
நோத லேகொல்நொ சிந்துள வாங்களே
சுயம்பிரபையின் அழகு
விண்ண ணங்க விழித்துவி ளங்கொளி
மண்ண ணங்குற வேவளர் வெய்திய
பெண்ண ணங்கிது தோன்றிய பின்கொலோ
கன்ன ணங்குறு காரிகை கண்டதே
கொங்கு போதரு வான்குமிழ் கின்றன
அங்க ராகம ணிந்ததை யன்றியும்
நங்கை நாகரி கம்பொறை நாண்மது
தங்கு வார்கொடி யிற்றளர் வித்ததே
வளருதல்
மங்கு றோய்வரை மன்னவன் றொல்குடி
நங்கை போற்றியென் றேத்தி நறுங்குழல்
மங்கை மார்பலர் காப்ப வளர்ந்துதன்
கொங்கை யாற்சிறி தேகுழை வெய்தினாள்
பற்கள் தோன்றுதல்
வாம வாணொடு நோக்கிம டங்கனி
தூம வார்குழ லாடுவர் வாயிடை
நாம நள்லொளி முள்ளெயி றுள்ளெழு
காம னாளரும் பிற்கடி கொண்டவே
சுயம்பிரபை வித்தைகளடைதல்
மஞ்சு தோய்வரை யாரஞ்சு மாண்பினால்
அஞ்சி லோதிநி னைப்பின கத்தவாய்
விஞ்சை தாம்பணி செய்தல்வி ரும்பினன்
எஞ்சி லாவகை யாலிணர் கொண்டவே
சுயம்பிரபையின் பிறப்பால் அரசன் சிறப்படைதல்
நங்கை தோன்றிய பின்னகை வேலினாற்
கங்கண் ஞாமல மர்ந்தடி மைத்தொழில்
தங்க நீண்முடி யாற்றலை நின்றனர்
வெங்கண் யானைவி ளங்கொளி வேந்தரே
வேறு வயந்ததிலகை மன்னனிடங் கூறுதல்
நங்கையாள் வளர்ந்து காம நறுமுகை துணர வைத்து
மங்கையாம் பிராய மெய்தி வளரிய நின்ற நாளும்
பைங்கண்மால் யானை யாற்கு பருவம்வ திறுத்த தென்றாள்
வங்கவா பவழ செவ்வாய் வயந்தமா திலகை யென்பாள்
வேனில் வரவை கூறுதல்
தேங்குலா மலங்கன் மாலை செறிகழன் மன்னர் மன்ன
பூங்குலாய் விரிந்த சோலை பொழிமது திவலை தூவ
கோங்கெலாங் கமழ மாட்டா குணமிலார் செல்வ மேபோல்
பாங்கெலாஞ் செம்பொன் பூப்ப விரிந்தது பருவ மென்றாள்
வண்டுகள் களிப்பு
வேய்ந்திண ரொசிந்த சோலை வேனிலான் வென்றி யோகை
தேந்துணர் கொடுப்ப மூழ்கி தேறல் வாய் நெகிழ மாந்தி
தாந்துணர் துணையோ டாடி சாறுகொண் டூறு மேரார்
மாந்துண ரொசிய வேறி மதர்த்தன மனிவண் டெல்லாம்
இசைக்கு பரிசில்
கடிமலர கணையி னான்றன் கழலடி பரவி காமர்
படிமலர தும்பி யென்னும் பாண்படை தொடர்ந்து பாட
கொடிவளர் மகளிர் பூங்க குடைந்துநீர் குடிமி னென்று
வடிமலர் வள்ள தேந்த வாய்மடு திட்ட வன்றே
தீயிடத்து கரியைப்போல் மலரிடத்திலே வண்டுகள் காணப்பெறல்
அஞ்சுடர் முருக்கி னங்கே ழணிமல ரணிந்து கொம்பர
துஞ்சிடை பெறாது தும்பி துவன்றிமேற் றுகைக்கு தோற்றம்
செஞ்சுட ரிலங்குஞ் செந்தீ கருஞ்சுடர கந்துள் சிந்தி
மஞ்சுடை மயங்கு கானம் மண்டிய வகையிற் றன்றே
வண்டுகள் மயக்கமும் தெளிவும்
அந்தழை யசோகம் பூத்த வழகுகண் டவாவி னோக்கி
வெந்தழற் பிறங்க லென்று வெருவிய மறுவி றும்பி
கொந்தவிழ துமிழ பட்ட குளிர்மது திவலை தூவ
செந்தழற் பிறங்க லன்மை தெளிந்துசென் றடைந்த வன்றே
மாமரமும் மனந்திரிந்த செல்வரும்
மாஞ்சினை கறித்த துண்ட துவர்த்தலின் மருங்கு நீண்ட
பூஞ்சினை முருக்கஞ் சோலை பூக்கள்வா யார மாந்தி
தீஞ்சுவை மிழற்று கின்ற சிறுகுயில் செல்வ ரேனும்
தாஞ்சுவை திரிந்த பிஇன்றை சார்பவ ரில்லை யன்றே
பொழில்கள் புலம்புதல்
கோவைவண் டூது கின்ற குரவெனுங் குரைகொண் மாதர்
பாவைகொண் டாடு கின்ற பருவத்தே பயின்ற காமன்
ஆவிகொண் டிவளி கைவி டகலுமோ வென்று தத்தம்
பூவையுங் கிளியுங் கொண்டு புலம்பின பொழில்க ளெல்லாம்
அரசன் மனைவிமக்களுடன் மனோவனம் யென்னும் பூம்பொழிலை யடைதல்
வயந்தமாங் குணர்த்த கேட்டே மன்னவன் மக்க ளோடு
முயர்ந்ததன் னுரிமை யோடு முரிமைகா பவர்க ளோடும்
கயந்தலை களிரு தேரும் வையமுங் கவின வேறி
நயந்தன னகரி னீங்கி னோவன நண்ணி னானே
வேறு அரசனை பொழில் வரவேற்றல்
கோமான்சென் றணைதலுமே கொங்கணிந்த மலர்தூவி
தேமாநின் றெதிர்கொள்ள சிறுகுயில்போற் றிசைத்தனவே
வாமான்றேர் மன்னற்கு மங்கலஞ்சொன் மகளிரைப்போற்
றூமாண்ட விளங்கொடித தளிர்க்கையாற் றொழுதனவே
மணப்பொடி தூவி சாமரைகள் வீசி குடை பிடித்தல்
கடிவாச மலர்விண்ட கமழ்தாது கழலவற்கு
வடிவாச பொடியாக வனவல்லி சொரிந்தனவே
புடைவாசங் கொள மாலம் பூங்கவரி யெடுத்தெறி
குடைமாக மெனவேந்தி கோங்கம்போ தவிழ்ந்தனவே
புகழ் பாடி பூவிறைத்தல்
கொடியாடு நெடுநகர கோமான்றன் குணம்பரவி
அடிபாடு மவர்களென வணிவண்டு முரன்றனவே
வடிவாய வேலவற்கு மலர்ச்சின்னஞ் சொரிவனபோல்
கொடுவாய கிளிகோதி குளிர்நறும்போ துகுத்தனவே
தென்றல் வீசுதல்
குரவகத்து குடைந்தாடி குளிர்நறவங் கொப்பளித்தார
தரவவண்டின் னிசைபாட வருவிநீ ரளைந்துராய்
விரைமலர்ந்த துணர்வீசி விரைஞாற வருதென்றல்
புரவலன்றன் றிருமுடிமேற் போதலர வசைத்ததே
அரசன் பெண்களுக்கு பொழில் வளங்காட்டி விளையாடுதல்
இன்னவா றிளவேனி லெதிர்கொள்ள வெழில்யானை
மன்னவா தனிச்செங்கோன் மறவேல்வை யகவேந்தன்
தன்னவா மடவாரை தானுவந்து பொழில்காட்டி
மின்னவா மிடைநோவ விளையாட வருளினான்
இளவேனிற் பருவம் உங்கள் செல்வம் போன்றது என்றது
எரியணிந்த விளம்பிண்டி யிணரார்ந்த விடமெல்லாம்
பொரியணிந்த புன்குதிர்ந்து பூநாறு துறையெல்லாம்
வரியணி ந்து வண்டூத வளர்கின்ற விளவேனில்
புரியணிந்த குழலீர்நுஞ் செல்வம்போற் பொலிந்ததே
கைகளும் இடைகளும்
காரணிந்த குழலீர்நுங் கைத்தலங்க டகைநோக்கி
சீரணிந்த செழும்பிண்டி தளிரீன்று திகழ்ந்தனவே
வாரணிந்த முலையீர்நும் மருங்குறனின் வகைநோக்கி
ஏரணிந்த குருக்கத்தி யிளங்கொடித்தா யீன்றனவே
மாந்தளிர் முதலியவை
மாந்தளிரிங் கிவைநுமது நிறங்கொண்டு வளர்ந்தனவே
ஏந்திளந்தீங் குயிலிவைநுஞ் சொற்கற்பா னிசைந்தனவே
தேந்தளங்கு குழலீர்நுஞ் செவ்வாயி னெழினோக்கி
தாந்தளிர்மென் முருக்கினிய தாதொடு ததைந்தனவே
கண்மலர்
காவியுஞ் செங் கழுநீருங் கமலமுங் கண் விரிந்துநளி
வாவியு மண் டபமுமெழின் மதனனையு மருட்டுமே
தூதுயருங் கிளியன்ன சொல்லினீர் துணையில்லார்
ஆவியு துள்ளாராத லரிதேயிவ் விள வேனில்
வேறு அரசன் திருக்கோயிலை அடைதல்
இன்னண மிளையவர் மருள வீண்டுசீர்
மன்னவன் வயந்தமா டருளி மாமணி
கன்னவில் புரிசையு கடவு காக்கிய
பொன்னவி றிருநகர் பூவொ டெய்தினான்
திருக்கதவம் திறத்தல்
உலமுறை தோளினா னுவகை கூர்ந்தனன்
குலமுறை வழிபடு தெய்வ கோயிலை
வலமுறை வந்தனன் வரலு மாமணி
கலமுறை கதிர்நகை கபாடம் போழ்ந்ததே
சுடர் விளங்குதல்
பிணிநிலை பெயர்ப்பன பிறவி தீர்ப்பன
மணிநிலை விசும்பொடு வரங்க ளீவன
கணிநிலை யிலாத்திறற் கடவு டானகம்
மணிநிலை சுடரொளி மலர்ந்து தோன்றவே
அரசன் கடவுளை போற்ற தொடங்குதல்
மெய்ம்மயி ரெறிந்தொளி துளும்பு மேனியன்
கைம்முகிழ் முடித்தடங் கதழ சேர்த்தினான்
வெம்மைசெய் வினைத்துகள் விளிய வென்றவன்
செம்மலர திருந்தடி சீரி னேத்தினான்
வேறு வரிப்பாட்டு
எல்லாமாகிய நின்னை உணர்வார் அரியர் என்றல்
அணியாது மொளிதிகழு மாரணங்கு திருமூர்த்தி
கணியாது முழுதுணர்ந்த கடவுளென் றறையுமே
கணியாது முழுதுணர்ந்த கடவுளென் றறைந்தாலும்
அணிஞால முடையாயை யறிவாரோ வரியரே
படைக்கல தாங்காத நின்னை அறிபவர் அரியர் என்றல்
பகைநாறு மயிற்படைகள் பயிலாத திருமூர்த்திறை
இகன்மாற வென்றுயர்ந்த விறைவனென் றறையுமே
இகன்மாற வென்றுயர்ந்த விறைவவென் றறைந்தாலும்
அகன்ஞால முடையாயை யறிவாரோ வரியரே
ஒருமருவுமற்ற நின்னை எல்லோரும் உணரார் என்றல்
திருமறுவு வலனணிந்து திகழ்கின்ற திருமூர்த்தி
ஒருமறுவு மிலையென்ப தொழியாம லுணர்த்துமே
ஒருமறுவு மிலையென்ப தொழியாம லுணர்த்துகினும்
அருமறையை விரித்தாயை யறிவாரோ வரியரே
வேறு அரசன் கோயில் வாயிலையடைதல்
இன்னண மிறைவனை யேத்தி யேந்தறன்
சென்னியு சேர்த்திய சேட பூவினன்
கன்னவி றிருமனி கபாட தாழுறீஇ
மின்னிய திருநகர் முற்ற முன்னினான்
சாரணர்கள் கோயிலையடைந்து போற்றுதல்
ஆரணங் கவிரொளி யெரிய வாயிடை
சாரணர் விசும்பினின் றிழிந்து தாதைதன்
ஏரணி வளநகர் வலங்கொண் டின்னணம்
சீரணி மணிக்குரல் சிலம்ப வாழ்த்தினார்
வேறு வரிப்பாட்டு அ சாரணர் இறைவனை ஏத்துதல்
விரைமணந்த தாமரைமேல் விண்வணங்க சென்றாய்
உரைமணந்தி யாம்பரவ வுண்மகிழ்வா யல்லை
யுண்மகிழ்வா யல்லை யெனினு முலகெல்லாங்
கண்மகிழ நின்றாய்க காத லொழியோமே
இதுவுமது
முருகணங்கு தாமரையின் மொய்ம்மலர்மேற் சென்று
யருகணங்கி யேத்தி யதுமகிழ்வா யல்லை
யதுமகிழ்வா யல்லை யெனினும் பெயரா
கதிமகிழ நின்றாய்க காத லொழியோமே
இதுவுமது
மணமயங்கு தாமரைமேல் வான்வணங்க சென்றாய்
குணமயங்கி யாம்பரவ கொண்டுவப்பா யல்லை
கொண்டுவப்பா யல்லை யெனினுங் குளிர்ந்துலகம்
கண்டுவப்ப நின்றாய்க காத லொழியோமே
வேறு முனிவர்கள் போற்றுதலைக்கேட்ட உயிர்கள் தீவினை தீர்த்தல்
தீதறு முனிவர்தஞ் செல்வன் சேவடி
காதலி னெழுவிய காம ரின்னிசை
யேதமின் றெவ்வள விசைத்த தவ்வள
வோதிய வுயிர்க்கெலா முறுகண் டீர்ந்தவே
சமணமுனிவர்கள் அரசனுக்கு அறவுரை பகர விரும்பல்
இறைவனை யின்னண மேத்தி தந்தொழில்
குறைவிலா முடிந்தபின் குணக்குன் றாயினார்
மறமலி மன்னனை நோக்கி மற்றவற்
கறமழை பொழிவதோ ரார்வ மெய்தினார்
சமணமுனிவர்கள் அமர்ந்த இடம்
தென்றலுஞ் செழுமது திவலை மாரியும்
என்றுநின் றறாததோ ரிளந்தண் பிண்டியும்
நின்றொளி திகழ்வதோர் நிலாக்கல் வட்டமும்
சென்றவ ரமர்ந்துழி திகழ்ந்து தோன்றுமே
அரசன் சென்று பணிதல்
வென்றவன் றிருநகர் விளங்கு வேதிகை
மூன்றில்சேர திருந்தனர் முனிவ ராதலும்
மின்றவழ் விளங்குவேல் வென்றி வேந்தனும்
சென்றவர் திருந்தடி முடியிற் றீட்டினான்
முனிவர்கள் அரசனுக்கு வாழ்த்துரை கூறி அமர செய்தல்
பாசிடை பரப்புடை பழன நாடனை
ஆசிடை கொடுத்தவ ரிருக்க வென்றலும்
தூசுடை மணிக்கலை மகளிர் சூழ்தர
ஏசிடை யிலாதவ னிருக்கை யெய்தினான்
முனிவர்கள் அரசன் நலத்தை வினாவ வணங்குதல்
தாளுயர் தாமரை திருவு தண்கதிர்
நீளெழி லாரமு நிழன்ற கண்குலாம்
தோளிணை செவ்வியோ வென்ன சூழொளி
வாளவன் மணிமுடி வணங்கி வாழ்த்தினான்
சடியரசன் வணங்கி சகநந்தனனை நோக்கி கூறுதல்
முனிவரு பெரியவன் முகத்து நோக்கியொன்
றினிதுள துணர்த்துவ தடிக ளென்றலும்
பனிமலர தாமரை பழன நாடனை
கனியமற் றின்னணங் கடவுள் கூறினான்
தன் கருத்தையுணர்ந்து முனிவர் கூற அரசன் அவரை பணிதல்
துன்னிய வினைப்பகை துணிக்கு தொன்மைசா
லின்னுரை யமிழ்தெ கீமி னென்பதாம்
மன்னநின் மனத்துள தென்ன மாமணி
கன்னவில் கடகக்கை கதழ கூப்பினான்
வேறு சாரணர் அறிவுரை பிறவிகள் அளவிடற் கரியன என்றல்
மெய்யறி விலாமை யென்னும் வித்தினிற் பிறந்து வெய்ய
கையறு வினைகள் கைபோ கடுந்துயர் விளைத்த போழ்தில்
மையுற வுழந்து வாடும் வாழுயிர பிறவி மாலை
நெய்யுற நிழற்றும் வேலோ யினைத்தென நினைக்க லாமோ
நற்சார்பு கிடைக்கும் வரையிலும் உயிர்கள் பிறந்து வருந்தும் என்றல்
சூழ்வினை துரப்ப சென்று சூழ்வினை பயத்தினாலே
வீழ்வினை பிறிது மாக்கி வெய்துற விளிந்து தோன்றி
ஆழ்துய ருழக்கு மந்தோ வளியற்ற வறிவில் சாதி
தாழ்வினை விலக்குஞ் சார்வு தலைப்படா வளவு மென்றான்
அருகக்கடவுள் திருவடிகளே பிறவிப்பிணியை ஓழிக்கும் என்றல்
காதியங் கிளைகள் சீறுங் காமரு நெறிக்குங் கண்ணா
போதியங் கிழவர் தங்க டியானத்து புலங்கொண் டேத்தி
யாதி தகன்று நின்ற வடிகளே சரணங் கண்டாய்
மாதுய ரிடும்பை தீர்க்குஞ் சரணென படுவ மன்னா
இரத்தின திரயம்
மெய்ப்பொரு டெரிதல் மற்ற பொருண்மிசை விரிந்த ஞான
மப்பொருள் வழாத நூலி னருந்தகை யொழுக்க தாங்கி
யிப்பொருள் ளிவைகள் கண்டா யிறைவனால் விரிக்க பட்ட
கைப்பொரு ளா கொண்டு கடைப்பிடி கனபொற் றாரோய்
இரத்தின திரயத்தின் பயன் வீடுபேறு என்றல்
உற்றடு பிணியு மூப்பு மூழுறு துயறு நீக்கி
சுற்றிநின் றுலக மேத்துஞ் சுடரொளி யுருவ தாங்கி
பெற்றதோர் வரம்பி லின்பம் பிறழ்விலா நிலைமை கண்டாய்
மற்ரவை நிறைந்த மாந்தர் பெறப்படு நிலைமை மன்னா
அறிவுரை கேட்டோ ர் மகிழ்ச்சி யடைதல்
அருந்துய ரறுக்கு மாண்பி னாரமிர் தவைகண் மூன்றும்
திருந்தநன் குரைப்ப கேட்டே தீவினை யிருள்கள் போழும்
விரிந்தநல் லறிவின் சோதி விளங்கலிற் சனங்க ளெல்லாம்
பரிந்தகங் கழு தேறி பாவம் பரி தவர்க ளொத்தார்
அரசன் மெய்யறிவடைதலும் உறவினர் நோன்பு மேற்கொள்ளலும்
மன்னிய முனிவன் வாயுண் மணிகொழி தனைய வாகி
பன்னிய பவங்க டீர்க்கும் பயங்கெழு மொழிக டம்மால்
கன்னவில் கடக தோளான் காட்சியங் கதிர்ப்பு சென்றான்
பின்னவ னுரிமை தானும் பெருவத மருவிற் றன்றே
வேறு சுயம்பிரபை நோன்பு மேற்கொள்ள எண்ணுதல்
மன்னவன் மடமகள் வணங்கி மற்றவ
ரின்னுரை யமுதமுண் டெழுந்த சோதியள்
பன்னியொர் நோன்பு மேற் கொண்டு பாங்கினால்
பின்னது முடிப்பதோர் பெருமை யெண்ணினாள்
அரசன் முனிவரை வணங்கி கோயிலை வலஞ்செய்து செல்லுதல்
முனிவரர் திருந்தடி வணங்கி மூசுதேன்
பனிமலர் விரவிய படலை மார்பினான்
கனிவளர் பொழிலிடை கடவு ணன்னகர்
இனிதினின் வலமுறை யெய்தி யேகினான்
அரசன் பொழிலில் விளையாடி நகரத்தை அடைதல்
வாமமே கலையவர் மனத்தில் வார்பொழில்
காமவே ளிடங்கொள வருளி கண்ணொளிர்
தாமவே லிளையவர்