கவிச்சக்கரவர்த்தி ஒட்டக்கூத்தர்
இயற்றிய மூவருலா
விக்கிரம சோழனுலா குலோத்துங்க
இராசராச சோழனுலா இராசேந்திர


















©









கவிச்சக்கரவர்த்தி ஒட்டக்கூத்தர் இயற்றிய மூவருலா
மகாமகோபாத்தியாய டாக்டர் உவே சாமிநாதையர் நூல்நிலைய வௌியீடு எண் மூன்றாம்
பதிப்பு
மகாமகோபாத்தியாய டாக்டர் உவே சாமிநாதையர் நூல்நிலையம் பெசன நகர் சென்னை

விக்கிரம சோழனுலா
சீர்தந்த தாமரையாள் கேள்வன் றிருவுரு
கார்தந்த வுந்தி கமலத்து பார்தந்த
ஆதி கடவு டிசைமுகனு மாங்கவன்றன்
காதற் குலமைந்தன் காசிபனும் மேதக்க
மையறு காட்சி மரீசியு மண்டிலஞ்
செய்ய தனியாழி தேரோனும் மையல்கூர்
சிந்தனை யாவிற்கு முற்ற திருத்தேரில்
மைந்தனை யூர்ந்த மறவோனும் பைந்தட
தாடு துறையி லடுபுலியும்புல்வாயும்
கூடநீ ரூட்டிய கொற்றவனும் நீடிய
மாக விமான தனியூர்ந்த மன்னவனும்
போக புரிபுரிந்த பூபதியும் மாகத்து
கூற வரிய மனுக்கொணர்ந்து கூற்றுக்கு
தேற வழக்குரைத்த செம்பியனும் மாறழி
தோடி மறலி யொளிப்ப முதுமக்க
சாடி வகுத்த தராபதியும் கூடார்தம்
தூங்கு மெயிலெறிந்த சோழனு மேல்கடலில்
வீங்குநீர் கீழ்கடற்கு விட்டோனும் ஆங்கு
பிலமதனிற் புக்குத்தன் பேரொளியா னாகர்
குலமகளை கைப்பிடித்த கோவும் உலகறி
காக்குஞ் சிறபுறவு கா களிகூர்ந்து
தூக்கு துலைபுக்க தூயோனும் மேக்குயர
கொள்ளுங் குட குவடூ டறுத்திழி
தள்ளு திரைப்பொன்னி தந்தோனும் தெள்ளருவி
சென்னி புலியே றிருத்தி கிரிதிரித்து
பொன்னி கரைகண்ட பூபதியும் இன்னருளின்
மேதக்க பொய்கை கவிகொண்டு வில்லவனை
பா தளைவிட்ட பார்த்திவனும் மீதெலாம்
எண்கொண்ட தொண்ணூற்றின் மேலு மிருமூன்று
புண்கொண்ட வென்றி புரவலனும் கண்கொண்ட
கோதிலா தேறல் குனிக்கு திருமன்றம்
காதலாற் பொன்வேய்ந்த காவலனும் தூதற்கா
பண்டு பகலொன்றி லீரொன் பதுசுரமும்
கொண்டு மலைநாடு கொண்டோனும் தண்டேவி
கங்கா நதியுங் கடாரமுங் கைக்கொண்டு
சிங்கா தனத்திருந்த செம்பியனும் வங்கத்தை
முற்று முரணடக்கி மும்மடிபோ கல்யாணி
செற்ற தனியாண்மை சேவகனும் பற்றலரை
வெப்ப தடுகளத்து வேழங்க ளாயிரமும்
கொப்ப தொருகளிற்றாற் கொண்டோனும் அப்பழநூல
பாடவர தென்னரங்க மேயாற்கு பன்மணியால்
ஆடவர பாய லமைத்தோனும் கூடல
சங்கமத்து கொள்ளு தனிப்பரணி கெண்ணிறந்த
துங்கமத யானை துணித்தோனும் அங்கவன்பின்
காவல் புரிந்தவனி காந்தோனு மென்றிவர்கள்
பூவலய முற்றும் புரந்ததற்பின் மேவலர்தம்
சேலை துரந்துசிலையை தடிந்திருகால்
சாலை களமறுத்த தண்டினான் மேலை
கடல்கொண்டு கொங்கணமுங் கன்னடமுன் கைக்கொண்
டடல்கொண்ட மாரா ரானை உடலை
இறக்கி வடவரையே யெல்லையா தொல்லை
மறக்கலியுஞ் சுங்கமு மாற்றி அறத்திகிரி
வாரி புவனம் வலமாக வந்தளிக்கும்
ஆரிற் பொலிதோ ளபயற்கு பார்விளங்க
தோன்றியகோன் விக்கிரம சோழன் றொடைத்தும்பை
மூன்று முரசு முகின்முழங்க நோன்றலைய
மும்மை புவனம் புரக்க முடிகவித்து
செம்மை தனிக்கோ றிசையளப்ப தம்மை
விடவு படுத்து விழுக்கவிகை யெட்டு
கடவு களிறு கவிப்ப சுடர்சேர்
இணைத்தார் மகுட மிறக்கி யரசர்
துணைத்தா ளபிடேகஞ் சூட பணைத்தேறு
நீராழி யேழு நிலவாழி யேழுந்தன்
போராழி யொன்றாற் பொதுநீக்கி சீராரும்
மேய் திகிரி விரிமே கலையல்குற்
றூய நிலமடந்தை தோள்களினும் சாயலின்
ஓது முலகங்க ளேழுங் தனித்துடைய
கோதில் குலமங்கை கொங்கையினும் போதில்
நிறைகின்ற செல்வி நெடுங்கண் களினும்
உறைகின்ற நாளி லொருநாள் அறைகழற்காற்
றென்னர் திறையளந்த முத்திற் சிலபூண்டு
தென்னர் மலையார சேறணிந்து
வரவிட்ட தென்ற லடிவருட வாட்கண்
பொரவிட்ட பேராயம் போற்ற விரவிட்ட
நித்தில பந்தர்க்கீழ் நீணிலா பாயலின்மேல்
தொத்தலர் மாலை துணைத்தோளும் மைந்தடங்
கண்ணு முலையும் பெரிய களியன்னம்
எண்ணு முலகங்க ளேழுடைய பெண்ணணங்கு
பெய்த மலரோதி பெண்சக்ர வர்த்தியுடன்
எய்திய பள்ளி யினிதெழுந்து பொய்யாத
பொன்னி திருமஞ் சனமாடி பூசுரர்கை
கன்னி தளிரறுகின் காப்பணிந்து முன்னை
மறைக்கொழுந்தை வெள்ளி மலைக்கொழுந்தை மோலி
பிறைக்கொழுந்தை வைத்த பிரானை கறைக்களத்து
செக்கர பனிவிசும்பை தெய்வ தனிச்சுடரை
முக்க கனியை முடிவணங்கி மிக்குயர்ந்த
அலங்காரங்கள் செய்துகொள்ளுதல்
தான துறைமுடித்து சாத்து தகைமையன
மான கலன்கள் வரவருளி தேன்மொய்த்து
சூழு மலர்முகத்து சொன்மா மகளுடனே
தாழு மகர குழைதயங்க வாழும்
தடமுலை பார்மடந்தை தன்னுடனே தோளிற்
சுடர்மணி கேயூரஞ் சூழ படரும்
தணிப்பில் பெருங்கீர்த்தி தைய லுடனே
மணிக்கடகங் கையில் வயங்க பிணிப்பின்
முயங்கு திருவுடனே முந்நீர் கொடுத்த
வயங்கு மணிமார்பின் மல்க உயங்கா
அருங்கொற்ற மாக்கு மணங்கி னுடனே
மருங்கிற் றிருவுடைவாள் வா பொருந்திய
அண்ணற் படிவ தரும்பே ரணியணிந்து
வண்ண தளவில் வனப்பமைந்து கண்ணுதலோன்
காமன் சிலைவணங்க வாங்கிய கட்டழகு
தாம முடிவணங்க தந்தனைய காமருபூங்
பட்டத்து யானை
கோல தொடும்பெயர்ந்து கோயிற் புறநின்று
கால ததிருங் கடாக்களிறு ஞாலத்து
தானே முழங்குவ தன்றி தனக்கெதிர்
வானே முழங்கினுமவ் வான்றடவி வானு
கணியு மருப்பு மடற்கையு மின்மை
தணியும் யமராச தண்டம் தணியா
பரிய பொருங்கோ டிணைத்து பணைத்தற்
கரிய தொருதானே யாகி
மலைக்கோ டனைத்து மடித்திடி குத்தும்
கொலைக்கோட்டு வெங்கால கோபம் அலைத்தோட
ஊறு மதந்தனதே யாக வுலகத்து
வேறு மதம்பொறா வேகத்தால் கூறொன்ற
தாங்கி பொறையாற்றா தத்தம் பிடர்நின்றும்
வாங்கி பொதுநீக்கி மண்முழுதும் ஓங்கிய
கொற்ற புயமிரண்டாற் கோமா னகளங்கன்
முற்ற பரித்ததற்பின் முன்புதாம் உற்ற
வருத்த மறமறந்து மாதிரத்து வேழம்
பருத்த கடாந்திறந்து பா பெருக்க
துவற்று மதுர சுவடிபிடி தோடி
அவற்றி னபரங்கண் டாறி இவற்றை
அளித்தன னெங்கோமா னாதலா லின்று
களித்தன வென்றுவக்குங் காற்று நௌித்திழிய
வேற்று புலத்தை மிதித்து கொதித்தமரில்
ஏற்று பொருமன்ன ரின்னுயிரை கூற்று
கருத்து மயிரா பதநின் றதனை
இருத்தும் பிடிபடியா வேறி திருத்தக்க
கொற்ற கவிகை நிழற்ற குளிர்ந்திரட்டை
கற்றை கவரியிளங் காலசைப்ப ஒற்றை
வலம்புரி யூத வளைக்குல மார்ப்ப
சிலம்பு முரசஞ் சிலம்ப புலம்பெயர்ந்து
வாட்படை கொட்ப மறவன் னவர்நடுங
கோட்புலி கொற்ற கொடியோங்க சேட்புலத்து
உடன் வருவோர்
தென்னரு மாளுவருஞ் சிங்களரு தேற்றுதகை
மன்னரு தோற்க மலைநாடு முன்னம்
குலை பொருதொருநா கொண்ட பரணி
மலை தருந்தொண்டை மானும் பலர்முடிமேல்
ஆர்க்குங் கழற்கா லனகன் றனதவையுள்
பார்க்கு மதிமந்த்ர பாலகரிற் போர்க்கு
தொடுக்குங் கமழ்தும்பை தூசினொடுஞ் சூட
கொடுக்கும் புகழ்முனையர் கோனும் முடுக்கரையும்
கங்கரையு மாரா டரையுங் கலிங்கரையும்
கொங்கரையு மேனை குடகரையும் தங்கோன்
முனியும் பொழுது முரிபுருவ தோடு
குனியுஞ் சிலைச்சோழ கோனும் சனபதிதன்
தோளுங் கவசமுஞ் சுற்றமுங் கொற்றப்போர்
வாளும் வலியு மதியமைச்சும் நாளுமா
மஞ்சை கிழித்து வளரும் பொழிற்புரிசை
கஞ்சை திருமறையோன் கண்ணனும் வெஞ்சமத்து
புல்லாத மன்னர் புலாலுடம்பை பேய்வாங்க
ஒல்லாத கூற்ற முயிர்வாங்க புல்லார்வம்
தாங்கு மடமகளிர் தத்தங் குழைவாங்க
வாங்கு வரிசிலைக்கை வாணனும் வேங்கையினும்
கூடார் விழிஞத்துங் கொல்லத்துங் கொங்கத்தும்
ஓடா விரட்டத்து மொட்டத்தும் நாடா
தடியெடுத்து வெவ்வே றரசிரிய வீர
கொடியெடுத்த காலிங்கர் கோனும் கடியரண
செம்பொற் பதணஞ் செறியிஞ்சி செஞ்சியர்கோன்
கம்ப களியானை காடவனும் வெம்பி
கலக்கிய வஞ்ச கலியதனை பாரில்
விலக்கிய வேணாடர் வேந்தும் தலைத்தருமம்
வாரி குமரிமுதன் மந்தா கினியளவும்
பாரி தவனனந்த பாலனும் பேரமரில்
முட்டி பொருதார் வடமண்ணை மும்மதிலும்
மட்டித்த மால்யானை வத்தவனும் அட்டையெழ
காதி கருநாடர் கட்டரணங் கட்டழித்த
சேதி திருநாடர் சேவகனும் பூதலத்து
முட்டிய தெவ்வர் சடைகட்ட மொய்கழல்
கட்டிய காரானை காவலனும் ஒட்டிய
மான வரச ரிரிய வடகலிங்க
தானை துணித்த வதிகனும் மீனவர்தம்
கோட்டாறுங் கொல்லமுங் கொண்ட குடைநுளம்பன்
வாட்டார் மதயானை வல்லவனும் மோட்டரண
கொங்கை குலைத்து குட குவடிடித்த
செங்கை களிற்று திகத்தனும் அங்கத்து
வல்லவனுங் கோசலுன மாளுவனு மாகதனும்
வில்லவனுங் கேரளனு மீனவனும் பல்லவனும்
என்னும் பெரும்போ ரிகல்வேந்தர் மண்டலிகர்
முன்னு மிருமருங்கு மொய்த்தீண்ட பன்மணிசேர்
குழாங்கள்
சோதி வயிர மடக்குஞ் சுடர்த்தொடியார்
வீதி குறுகுதலு மேலொருநாள் மாதவத்தோன்
சார்ந்த பொழுதனகன் றன்னை யறிவித்த
பூந்துவரை யந்த புரம்போன்றும் ஏந்தி
பரக்குங் கலையல்குற் பாவையரே யாணை
புரக்கு திருநாடு போன்றும் வரக்கருதா
ஏனை முனிக்குறும்பு கொல்ல விகன்மாரன்
சேனை திரண்ட திரள்போன்றும் கானலங்
கண்டன் மணற்குன்ற தன்ன கணம்போன்றும்
கொண்டலின் மின்னு குழாம்போன்றும் மண்டும்
திரைதொறு தோன்று திருக்குழாம் போன்றும்
வரைதொறுஞ் சேர்மயில்கள் போன்றும் விரைவினராய்
இந்து நுதல்வெயர்ப்ப வெங்கணுங் கண்பரப்பி
சிந்தை பரப்பி தெருவெங்கும் வந்தீண்டி
உத்தி சுடர வொளிமணி சூட்டெறி
பத்தி வயிரம் பரந்தெறிப்ப முத்தின்
இணங்கு மமுத கலசங்க ளேந்தி
வணங்கு தலையினராய் வந்து கணங்கொண்டு
பார்க்குங் கொடுநோக்கு நஞ்சுறைப்ப கிஞ்சுகவாய்
கூர்க்கு மெயிறுவெறுங் கோளிழைப்ப வேர்க்க
வரைகொ ணெடுமாட கீணிலையின் மல்கி
உரக வரமகளி ரொப்பார் விரல்கவரும்
வீணையும் யாழுங் குழலும் விசிமுழவும்
பாணி பெயர பதம்பெயர்த்து சேணுயர்
மஞ்சிவரும் வெண்பளிக்கு மாட திடைநிலையில்
விஞ்சையர் மாத ரெனமிடைவார் அஞ்சன
கண்ணிற் சிறிது மிமையாத காட்சியும்
மண்ணிற் பொருந்தா மலரடியும் தண்ணென்ற
வாடா நறுஞ்செவ்வி மாலையுங் கொண்டழகு
வீடா நிலாமுற்ற மேனிலையிற் கூடி
உருவி னொளியி னுணர்வி னுரையிற்
பொருவி லரமகளிர் போல்வார் அருகணைந்து
குழாங்களின் கூற்று
சீரள வில்லா திருத்தோ ளயன்படைத்த
பாரள வல்ல பணைப்பென்பார் பாருமின்
செய்ய வொருதிருவே யாளுஞ் சிறுமைத்தோ
வைய முடையபிரான் மார்பென்பார் கையிரண்டே
ஆனபோ தந்த முருகவே ளல்லனிவன்
வேனில்வேள் கண்டீ ரெனமெலிவார் யானெண்ணும்
எண்ணு கிசைய வருமே யிவனென்பார்
கண்ணிற் கருணை கடலென்பார் மண்ணளிக்கும்
ஆதி மனுகுலமிவ் வண்ணலான் மேம்படுகை
பாதியே யன்றா லெனப்பகர்வார் தாதடுத்த
கொங்கை பசப்பார் கோல்வளை காப்பார்போல்
செங்கை குவிப்பார் சிலர்செறிய அங்கொருத்தி
பேதை
வந்து பிறந்து வளரு மிளந்திங்கள்
கொந்து முகிழா கொழுங்கொழுந்து பைந்தழை
தோகை தொடாமஞ்ஞை சூடுண்டு தோற்றவன்மேல்
வாகை புனைய வளர்கரும்பு கோகுலத்தின்
பிள்ளை யிளவன்ன பேடை பிறந்தணிய
கிள்ளை பவளங் கிளைத்தகிளை கள்ளம்
தெரியா பெருங்க சிறுதேற றாயர
பிரியா பருவத்து பேதை பரிவோடு
பாவையு மானு மயிலும் பசுங்கிளியும்
பூவையு மன்னமும் பின்போத காவலன்
பொன்னி புகார்முத்தி னம்மனையு தென்னாகை
நன்னி திலத்தி னகைக்கழங்கும் சென்னிதன்
கொற்றை குளிர்முத்த வல்சியுஞ் சோறடுகை
கற்கைக்கு வேண்டுவன கைப்பற்றி பொற்கொடியார்
வீதி புகுந்து விளையாடு மெல்லைக்கண்
ஆதி யுகம்வ தடிக்கொள்ள மேதினிமேல்
ஊன்று கலிகடிந்த வுத்துங்க துங்கன்றன்
மூன்று முரச முகின்முழங்க வான்றுணை
தாயர் வரவந்து
தாயர் மொழிந்தனவே தான்மொழிந்தாள் சேயோன்
படியின் மதியும் பகலவனு தோற்கும்
முடியி லொருகாலு மூளா வடிவில்
மகிழ்ந்து மலராண் மலர்க்கண்ணு நெஞ்சும்
நெகிழ்ந்த திருநோக்கி னேரா முகிழ்ந்து
சிரிக்கு திருப்பவள சேயொளியூ டாடா
விரிக்கு திருநிலவின் வீழா பரிக்கும்
உலகம் பரவு திருப்புருவ தோரா
திலக முகாம்புயத்து சேரா பலவும்
திசையை நெருக்கு திருத்தோளிற் செல்லா
இசையு திருமார்ப தெய்தா வசையிலா
கைம்மலரிற் போகா வடிமலரின் கண்ணுறா
மெய்ம்மலர பேரொளியின் மீதுறா அம்மகள்
கண்ணு மனமுங் கழுநீர குலமுழுதும்
நண்ணு தொடையன்மே னாட்செய்ய உண்ணெகிழா
வம்மின்க ளன்னைமீர் மாலை யிதுவாங்கி
தம்மின்க ளென்றுரைப்ப தாயரும் அம்மே
பெருமானை யஞ்சாதே பெண்ணமுதே யாமே
திருமாலை தாவென்று செல்வேம்
யாங்கொள்ளும் வண்ண மௌிதோ வரிதென்ன
தேங்கொள்ளு மின்சொற் சிறியாளும் ஆங்குத்தன்
மார்வத்து கண்ணினீர் வார பிறர்கொள்ளும்
ஆர்வத்து கன்றே யடியிட்டாள் சேர
இருத்தி மணற்சோ றிளையோரை யூட்டும்
அருத்தி யறவே யயர்த்தாள் ஒருத்தி
பெதும்பை
மழலை தனது கிளிக்களித்து வாய்த்த
குழலி னிசைக்கவர்ந்து கொண்டாள் நிழல்விரவு
முன்னர் நகைதனது முல்லை கொளமுத்தின்
பின்னர் நகைகொண்ட பெற்றியாள் கன்னி
மடநோக்க தான்வளர்த்த மானு களித்து
விடநோக்கம் வேலிரண்டிற் கொண்டாள் சுடர்நோக்கும்
தானுடைய மெய்ந்நுடக்க தன்மா தவிக்களித்து
வானுடைய மின்னுடக்கம் வாங்கினாள் பூநறும்
பாவைகள் பைங்குர வேந்த பசுங்கிளியும்
பூவையு மேந்தும் பொலிவினாள் மேவும்
மடநடை யன்ன பெடைபெற கன்னி
பிடிநடை பெற்று பெயர்வாள் சுடர்கன
கொத்து குயின்ற கொடிப்பவள பந்தத்தின்
முத்து பொதியுச்சி முச்சியாள் எத்திறத்தும்
வீரவேள் போல்வாரை வீட்டி விழுத்தவர்மேல்
மாரவேள் கண்சிவப்ப வாய்சிவப்பாள் நேரொத்த
கோங்க முகையனைய கொங்கையா டன்கழுத்தாற்
பூங்கமுகை யிப்போது பொற்பழிப்பாள் பாங்கியரும்
கனா கூறுதல்
தாயரும் போற்றாமே தானே துயிலெழுந்து
பாயல் புடைபெயர்ந்து பையச்சென் றியாயே
தளரு மிடையொதுங்க தாழுங் குழைத்தாய்
வளரு மொருகுமரி வல்லி கிளரும்
கொழுந்து மளவிறந்த கொந்துங் கவினி
எழுந்து கிளைகலிப்ப வேறி தொழுந்தகைய
கொங்குடைய பொன்னடருஞ் சென்னி கொழுங்கோங்கின்
பங்குடைய மூரி பணையணைந்து தங்குடைய
வண்டு முரல மணநாற வைகுவது
கண்டு மகிழ்ந்தேன் கனவிலென கொண்டு
வருக மடக்கிள்ளை
தருக தருகவென தாயர் பெருக
விரும்பினர் புல்லி விரைய முலைவ
தரும்பின வாக தணங்கே பெரும்புயங்கள்
புல்லி விடாத புதுவதுவை சென்னியுடன்
வல்லி பெறுதி யெனவழுத்தும் எல்லை
அரச னபய னகளங்க னெங்கோன்
புரசை மதவரைமேற் போத முரசம்
தழங்கு மறுகிற் றமரோடு மோடி
முழங்கு முகின்மாட முன்றிற் கொழுங்கயற்க
பொன்னென வெல்லா வழகும் புனைவதொரு
மின்னென வந்து வௌிப்பட்டு மன்னருயிர்
உண்டாற் றியவேங்கை வைக்க வொருதிருக்கை
செண்டாற் கிரிதிரத்த சேவகனை தண்டாத
வேகங் கெடக்கலிவாய் வீழ்ந்தரற்றும் பார்மகளை
சோகங் கெடுத்தணைத்த தோளானை ஆகத்து
கொங்கை பிரியாத வீறோடுங் கேகானக
மங்கை பிரியாத மார்பானை அங்கமல
கையு மலரடியுங் கண்ணுங் கனிவாயும்
செய்ய கரிய திருமாலை தையலும்
கண்டகண் வாங்காள் தொழமுகிழ்ந்த கைவிடான்
மண்டு மனமீட்கு மாறறியாள் பண்டறியா
காமங் கல கலங்கி குழல்சரி
தாமஞ் சரி தனிநின்றாள் நாமவேற்
சேரனு மீனவனுஞ் சேவிப்ப செம்பியரில்
வீரனு மல்வெல்லை விட்டகன்றான் மாரனும்
தக்கு தகாதாளை யெய்து தரைப்படுத்த
புக்கு தொடைமடக்கி போயினான் மைக்குழல்
மங்கை பருவ தொருத்தி மலர்பொதுளுங்
கங்கை புளின களியன்னம் எங்கோனை
மன்னனை மன்னர் பிரானை வரோதயனை
தென்னனை வானவனை செம்பியனை முன்னொருநாள்
கண்ட பெதும்பை பருவத்தே தன்கருத்தாற்
கொண்ட பரிவு கடைக்கூட்ட புண்டரிக
செய்ய வடிமுதலா செம்பொன் முடியளவும்
மைய லகல மனத்திழைத்து கையினால்
தீட்டுங் கிழியிற் பகற்கண் டிரவெல்லாம்
காட்டுங் கனவு தரக்கண்டு நாட்டங்கொண்
டியாதொன்றுங் காணா திருப்பாள் பொருகளிற்று
தாதொன்று தொங்கற் சயதுங்கன் வீதி
வருகின்றா னென்று மணியணிகள் யாவும்
தருகென்றாள் வாங்கி தரித்தாள் விரிகோதை
சூடினாள் பைம்பொற் றுகிலுடுத்தாள் சந்தனச்சே
றாடினா டன்பே ரணியணிந்தாள் சேடியர்
மங்கை தன்னையே ஐயுறுதல்
காட்டும் படி கமலத்து கமலத்தை
ஓட்டும் வதன தொளிமலர்ந்து கேட்டு
விடைபோ மனங்கன்போல் வேல்விழிக டாமும்
படைபோய் வருவனபோற் பக்கம் கடைபோய்
மறித்து மதர்மதர்த்து வார்கடிப்பு வீக்கி
எறிக்குங் குழைக்காதிற் கேற்றும் நெறிக்கும்
அளக முதலாக வைம்பாற் படுத்த
வளர்கருங் கூந்தன் மலிந்துங் கிளர
அரியன நித்திலத்தி னம்பொற் றோடித்தோள்
பரியன காம்பிற் பணைத்தும் தெரியற்
சுவடு படுகளப தொய்யில்சூழ் கொங்கை
குவடு படவெழுச்சி கொண்டும் திவடர
முந்துங் கலையல்குன் மூரி தடமகன்றும்
நொந்து மருங்கு னுடங்கியும் வந்து
மிடையும் புதுவனப்பு விண்ணோரும் வீழ
அடையு தனதுருக்கண் டஞ்சி கொடையனகன்
பண்டறியு முன்னை பருவ துருவத்து
கண்டறியு மவ்வடிவு காண்கிலேன் பண்டறியும்
முன்னை வடிவு மிழந்தேன் முகநோக்கி
என்னை யறிகலன்யா னென்செய்கேன் தன்னை
வணங்கி வருவ தறிவ னெனவ
திணங்கு மகளி ரிடைநின் றணங்கும்
இறைவ னகளங்க னெங்கோன் குமரி
துறைவ னிருபகுல துங்கன் முறைமையால்
காக்குங் கடல்கடைந்த கைம்மலரு முந்திமலர்
பூக்கு முலகளந்த பொற்கழலும் நோக்கும்
திருக்கொள்ளு மார்பமு தெவ்வேந்த ரெல்லாம்
வெருக்கொள்ளு மூரித்தோள் வெற்பும் உருக்கும்
மகர குழைக்காது மாதரார் மாமை
நுகர புடைபெயரு நோக்கும் துகிரொளியை
வௌவிய கோல மணிவாயு மெப்பொழுதும்
செவ்வி யழியா திருமுகமும் எவ்வுருவும்
மாறுபடா வண்ணமுந்தன் வண்ண படிவத்து
வேறு படுவனப்பு மெய்விரும்பி தேறி
பிறையாம் பருவத்து பேருவகை யாம்பல்
நிறையா மதிக்கு நெகிழ்ந்தாங் கிறைவனை
கண்டு மனமு முயிருங் களிப்பளவிற்
கொண்டு பெயர்ந்து கொல்யானை பண்டு
நனவு கிழியிற் பகற்கண்டு நல்ல
கனவு தரவிரவிற் கண்டு மனமகிழ்வாள்
தீட்ட முடியாத செவ்வி குறிக்கொள்ளும்
நாட்ட முறங்கா மையுநல்க மீட்டு
பெயர்ந்தா டமர்தம் பெருந்தோள் களில்வீழ
தயர்ந்தா ளவணிலையீ தப்பாற் சயந்தொலைய
மடந்தை
வெந்து வடிவிழந்த காமன் விழிச்சிவப்பு
வந்து திரண்டனைய வாயினாள் அந்தமில்
ஓல கடலேழு மொன்றா யுலகொடுக்கும்
கால கடையனைய கட்கடையாள் ஞாலத்தை
வீட்டி வினைமுடிக்க வெங்கால தூதுவர்கள்
கோட்டி யிருக்குங் குவிமுலையாள் நாட்ட
வடிவின் மருங்குலான் மாரனைப்போன் மேலோர்
முடிவு லுணர்வை முடிப்பாள் கடிதோடி
போகா தொழியா திடையென்று போய்முடியல்
ஆகாமை கைவளரு மல்குலாள் பாகாய
பந்தாடுதல்
சொல்லி யொருமடந்தை தோழியை தோள்வருந்த
புல்லி நிலாமுற்றம் போயேறி வல்லிநாம்
சேடிய ரொப்ப வகுத்து திரள்பந்து
கோடியர் கண்டுவப்ப கொண்டாடி ஓடினால்
என்மாலை நீகொள்வ தியாங்கொள்வ தெங்கோமான்
தன்மாலை வாங்கி தருகென்று மின்னனையான்
வட்டி தளகமுங் கொங்கையும் வார்தயங
கட்டி கனபந்து கைப்பற்றி ஒட்டி
பொருதிறத்து சேடியர்தம் போர்தொலை தானே
இருதிறத்து கந்துகமு மேந்தி பெரிதும்
அழுந்து தரள தவைதன்னை சூழ
விழுந்து மெழுந்து மிடைய எழுந்துவரி
சிந்த விசிறு திரையி னுரையூடு
வந்த வனச மகளேய்ப்ப முந்திய
செங்காந்த ளங்கை சிவக்குஞ் சிவக்குமென்
றங்காந்து தோள்வளைக ளார்ப்பெடுப்ப தங்கள்
நுடங்குங் கொடிமருங்கு னொந்தசைந்த தென்றென்
றடங்குங் கலாப மரற்ற தொடங்கி
அரிந்த குரலினவா யஞ்சீ றடிக்கு
பரிந்து சிலம்பு பதைப்ப விரிந்தெழும்
கைக்கோ விடைக்கோ கமல மலரடிக்கோ
மைக்கோல வோதியின்மேல் வண்டிரங்க அக்கோதை
பந்தாடி வென்று பருதி யகளங்கன்
சந்தாடு தோண்மாலை தாவென்று பைந்துகிற்
றானை பிடித்தலைக்கும் போதிற் றனிக்குடைக்கீழ்
யானைமேல் வெண்சா மரையிரட்ட சேனை
மிடை பவளமு நித்திலமு மின்ன
அடை பணிலங்க ளார்ப்ப புடைபெயர
வார்ந்து மகர வயமீன் குலமுழுதும்
போந்து மறுகு புடைபிறழ சேர்ந்து
பதலை முழங்க பகட்டேற்றி விட்ட
மதலைகண் முன்னர் மலிய விதலையரா
தாழு தொழிலிற் கிளைபுரக்க தன்னடைந்து
வாழும் பரதர் மருங்கீண்ட வீழுந்தி
கன்னியு நன்மதையுங் கங்கையுஞ் சிந்துவும்
பொன்னியு தோயும் புகார்விளங்க மன்னிய
செங்கோற் றியாக சமுத்திர நண்ணுதலும்
தங்கோ மறுகிற் றலைப்பட்டு தங்களில்
ஒட்டிய வொட்ட முணராதே தோள்வளையும்
கட்டிய மேகலையுங் காவாதே கிட்டி
தொழுதா ளயர்ந்தா டுளங்கினாள் சோர்ந்தாள்
அழுதா ளொருதமிய ளானாள் பழுதிலா
காக்கு துகிலு மிலங்கு பொலன்கலையும்
போக்கு நிதம்பம் புனைகென்று வீக்கும்
மணிக்கச்சு தம்முடைய வான்றூசுங் கொங்கை
பணி கடைக்கண் பாரா அணிக்கமைந்த
குன்றாத நித்தில கோவையும் பொன்னிறத்த
பொன்றாத பட்டும் புனைகென்று நின்று
கொடுத்தன கொங்கைகளுங் கொண்டன தானும்
அடுத்தனர் தோண்மே லயர்ந்தாள் கடுத்து
கவரு மனங்கனுடன் கைகலந்த தன்றி
தவரு முதுகிளவி தாய ரவரெங்கும்
கூசினார் சந்தம் பனிநீர் குழைத்திழைத்து
பூசினா ராலி பொழிந்தொழிந்தார் வீசினார்
இட்டார் நிலவி லிளந்தென் றலுங்கொணர்ந்து
சுட்டார் குளரி தொகுத்தெடுத்தார் விட்டாரோ
பள்ள மதனிற் படரும் பெரும்புனல்போல்
உள்ள முயிரை யுடன்கொண்டு வள்ளல்பின்
ஓதை மறுகி லுடன்போன போக்காலி
பேதை நடுவே பிழைத்தொழிந்தாள் மாதரில்
அரிவை
வாரி படுமமுத மொப்பாண் மதுகரஞ்சூழ்
வேரி கமழ்கோதை வேறொருத்தி மூரித்தேர
தட்டுஞ் சிறுக பெருகி மரகதத்தாற்
கட்டுங் கனபொற் கலாபாரம் பட்டும்
துகிலுங் கரப்ப சுடர்பரப்ப கைபோய்
அகில்கின்ற வல்கு லரிவை இகலி
ஒருக்கி மருங்குகடி தொன்றினைவ தொன்று
நெருக்கிய மாமை நிரம்பி தருக்கி
இடங்கொண்டு மின்னு கொடியொன் றிரண்டு
குடங்கொண்டு நின்றதென கூற தடங்கொண்
டிணைத்து ததும்பி யிளையோர்க ணெஞ்சம்
பிணைத்து தடமுகட்டிற் பெய்து பணைத்து
பெருமை யுவமை பிறங்கொலிநீர் ஞால
தருமை படைத்ததன தன்னம் கருமை
எறித்து கடைபோ யிருபுடையு மெல்லை
குறித்து குழையளவுங் கொண்டு மறித்து
மதர்த்து வரிபரந்து மைந்தர் மனங்கள்
பதைத்து விழநிறத்திற் பட்டு ததைத்த
கழுநீர் மலரின் கவினழித்து மானின்
விழிநீர்மை வாய்த்த விழியாள் முழுதும்
நெறிந்து கடைகுழன்று நெய்த்திருண்டு நீண்டு
செறிந்து பெருமுருகு தேக்கி நறுந்துணர்
வார்ந்து கொழுந்தெழுந்த வல்லியாய் மாந்தளிர்
சோர்ந்து மிசையசைந்த சோலையா சேர்ந்து
திருவிருந்து தாமரையா சென்றடைந்த வண்டின்
பெருவிருந்து பேணுங் குழலாள் பொருகளிற்றின்
வந்து மறுகி லொருநாண் மனுகுலத்தோன்
தந்த பெரிய தனிமைக்கண் செந்தமிழ
கோனே கவர்ந்தெம்மை கொண்டனன் வந்தெமக்கு
தானே தரிற்றருக வென்பனபோல் பூநேர்
இணைக்கையு தோளு மிடுதொடிக ளேந்தா
துணைக்கண் டுயிற்ற துயிலா மணிக்கூந்தல்
போது மறந்தும் புனையா பொலங்கச்சு
மீது படத்தரியா வெம்முலைகள் சோதி
அடுக்குங் கனபொற் றுகில்பேணா தல்குல்
கொடுக்குங் தெருணெஞ்சு கொள்ளா தெடுக்கும்
கருப்பு சிலையனங்கன் கையம்பால் வீழும்
நெருப்பு குருகி நிறைபோய் இருப்புழி
பாடிய பூவைக்கும் யாதும் பரிவின்றி
ஆடிய தோகைக்கு மன்பின்றி கூடிய
கிள்ளைக்கு தம்மிற் கிளரு மிளவன்ன
பிள்ளைக்குகு மாற்றான் பெயர்ந்துபோ கொள்ளை
பயக்கு மலர்க்குரவ பந்தர படப்பை
நயக்கு மிளமரக்கா நண்ணி வயக்களிற்று
மன்னன் குலப்பொன்னி வைகலு மாடுதிரால்
அன்னங்கா ணீரென் றழிவுற்றும் சென்னி
பெருகும் புகாரடை பெற்றீரான் மற்றை
குருகுகா ளென்று குழைந்தும் கருகிய
நீல குயிலினங்கா ணீர்போலுஞ் சோணாட்டு
சோலை பயில்வீ ரெனத்துவண்டும் பீலிய
பேரியன் மஞ்ஞை பெறுதிராற் கொல்லியும்
நேரியுஞ் சேர வெனநெகிழ்ந்தும் நேரியன்
தண்டுணர்ப்பே ராரம் பலகாலு தைவந்து
வண்டுகாள் வாழ்வீ ரெனமருண்டும் தொண்டிக்கோன்
மன்றன் மலயத்து வாளருவி தோய்ந்தன்றே
தென்றல் வருவ தெனத்திகைத்தும் நின்றயர்கால்
மன்னர்க்கு மன்னன் வளவ னகளங்கள்
முன்னர பணில முழங்குதலும் மின்னிற்போய்
பேணு திருமடனு மென்றும் பிரியாத
நாணும் பெருவிருப்பா னல்கூர காணுங்கால்
ஏய்ப்ப வெதிர்வந்து விரவி யுருவவொளி
வாய்ப்ப முகபங் கயமலர்ந்தாள் போய்ப்பெருகும்
மீதா ரகலல்குல் வீழ்கின்ற மேகலையும்
போதாத வண்ணம் புடைபெயர்ந்தாள் சோதி
குழைய நடுவொடுக்குங் கொங்கையு தோளும்
பழைய படியே பணைத்தான் பிழையாத
பொன்னி துறைவன் பொலந்தார் பெறத்தகுவார்
தன்னிற் பிறரின்மை சாதித்தாள் சென்னிக்கு
பாராண் முலையாலும் பங்கயத்தா டோளாலும்
வாரா விருப்பு வருவித்தான் ஓராங்கு
தெரிவை
கோது விரவா கொழும்பாகு கொய்தளிரீன்
போது புலரா பொலங்கொம்பு மீது
முயலா லழுங்கா முழுத்திங்கள் வானிற்
புயலா லழுங்கா புதுமின் இயல்கொண்
டெழுதாத வோவிய மேழிசைய வண்டு
கொழுதாத கற்பகத்தின் கொம்பு முழுதும்
இருளா கலாப திளந்தோகை யென்றும்
தெருளா களியளிக்கு தேறல் பொருளால்
வருந்த கிடையாத மாணிக்கம் யார்க்கும்
அருந தெவிட்டா வமுதம் திருந்திய
சோலை பசுந்தென்ற றூதுவர வந்தி
மாலை பொழுதுமணி மண்டபத்து வேலை
விரிந்த நிலாமுன்றில் வீழ்மகர பேழ்வாய்
சொரிந்த பனிக்கற்றை தூங்க பரிந்துழையோர்
பூசிய சாந்தங் கமழ பொறிவண்டு
மூசிய மௌவன் முருகுயிர்ப்ப தேசிக
பேரிசை யாழ்ப்பாணன் பேதை விறலியொடும்
சேர வினிதிருந்த செவ்விக்கண் நேரியும்
தசாங்கம்
கோழியும் வேங்கையு முப்பணையுங் கோரமும்
பாழி யயிரா பதப்பகடும் ஆழியான்
சூடிய வாரமு மாணையுஞ் சோணாடும்
காடு திரைத்தெறியுங் காவிரியும் பாடுகென
கூன லியாழெடுத்தான் பாணன் கொதித்தெழுந்து
வேன லரசனுந்தன் வில்லெடுத்தான் தேனியிர்
தந்திரி யாழ்ப்பாணன் றைவந்தான்
வெந்திறன் மாரனுந்தன் வில்லினாண் முந்த
நிறைநரம்பு பண்ணி நிலைதெரிந்தான் பாணன்
திறன்மதனு மம்பு தெரிந்தான் விறலியொடும்
பாண னெருபாணி கோத்தான் பலகோத்தான்
தூணி தொலை சுளிந்துவேள் மாண
இசைத்தன பாண னியாழ்ப்பாணி யெய்து
விசைத்தன வேனிலான் பாணி விசைத்தெழுந்த
வீணை யிசையாலோ வேனிலா னம்பாலோ
வாணுதல் வீழா மதிமயங்கா சேணுலாம்
வாடை யனைய மலயா நிலந்தனையும்
கோடை யிதுவென்றே கூறினான் நீடிய
வாரை முனிந்த வனமுலைமேல் விட்டபனி
நீரை யிதுவோ நெருப்பென்றான் ஊரெலாம்
காக்கு துடியை யழிக்குங் கணைமாரன்
தாக்கும் பறையென்றே சாற்றினாள் சேக்கைதொறும்
வாழு முலக தெவரு மனங்களிப்ப
வீழு நிலவை வெயிலென்றாள் கோழிக்கோன்
எங்கோ னகளங்க னேழுலகுங் காக்கின்ற
செங்கோல் கொடுங்கோல் சிலர்க்கென்றான் கங்குல்
புலரு தனையும் புலம்பினா ளாங்கு
பலரும் பணிந்து பரவ குலகிரிசூழ்
ஆழி புவன மடைய வுடையபிரான்
சூழி கடாயானை தோன்றுதலும் யாழின்
யானையை நோக்கி கூறுதல்
இழைக்கு மிசைமுதலா மெப்பகைக்கு மாற்றா
துழைக்கு முயிர்தழைப்ப வோடி பிழைத்னளாய்
முட்டு திகிரி கிரியின் முதுமுதுகிற்
கட்டுங் கடவு கடாயானை யெட்டும்
தரிக்கு முலக தனிதரித்த கோனை
பரிக்கு மயிரா பதமே செருக்கி
பொருந்த நினையாத போர்க்கலிங்க ரோடி
இருந்த வடவரைக ளெல்லாம் திருந்தா
விதையம் பொருதழிந்த விந்தமே போல
புதைய நடந்த பொருப்பே சிதையாாத
திங்க குலத்திற்கு தெய்வ பொதியிற்கும்
அங்க பழங்குமரி யாற்றிற்கும் தங்கள்
படிக்கும் பொருநிருப பன்னகங்கள் வீழ
இடிக்கு தனியசனி யேறே கடிப்பமைந்த
யாம முரசா லிழந்த நிறைநினது
தாம முரசு தரப்பெற்றேன் நாம
விடைமணி யோசை விளைத்தசெவி புண்ணின்
புடைமணி யோசை புலர்ந்தேன் தடைமுலைமேல்
ஆறா மலயக்கா லட்டசூ டுன்செவியில்
மாறா பெருங்காற்றான் மாற்றினேன் வேறா
கூசும் பனித்திவலை கொண்டுபோ மென்னுயிர்நீ
வீசு மதத்திவலை யான்மீட்டேன் மூசிய
காருலா மோத கடல்முழங்க வந்ததுயர்
நேரிலா நீமுழங்க நீங்கினேன் பேரிரவில்
என்மே லனங்கன் பொரவந்த வின்னலெல்லாம்
நின்மே லன்கன்வர நீங்கினேன் இன்னும்
கடைபோல வென்னுயிரை காத்தியேல் வண்டு
புடைபோக போதும் பொருப்பே விடைபோய்நீ
ராட்டு தடங்கலக்கின் மாரற் கயில்வாளி
காட்டு தடமே கலக்குவாய் கேட்டருளாய்
கார்நாணு நின்கடத்து வண்டொழி காமனார்
போர்நாணின் வண்டே புடைத்துதிர்ப்பாய் பார்நாதன்
செங்கை கரும்பொழி தின்கை கனங்கனார்
வெங்கை கரும்பே விரும்புவாய் எங்க
குயிரா யுடலா யுணர்வாகி யுள்ளாய்
அயிரா பதமேநீ யன்றே பெயராது
நிற்கண்டா யென்றிரந்து நின்றா ணுதலாக
விற்கொண்ட பேரிளம்பெண் வேறொருத்தி கொற்கையர்கோன்
பேரிளம் பெண்
மல்லற் புயத்தினகன் மால்யானை கைபோல
கொல்ல திரண்ட குறங்கினாள் எல்லையில்
கோடுங் கொலைகுயின்ற சேடன் குருமணிவே
தாடும் படமனைய வல்குலான் சேடியா
தம்மை யெடுக்கு மிடைகடிந்த தம்பழிக்கு
கொம்மை முகஞ்சாய்த்த கொங்கையாள் செம்மை
நிறையு மழகா னிகரழித்து செய்யாள்
உறையு மலர்பறிப்பா ளொப்பாள்ன் நறைகமழும்
மாலை பலபுனைந்து மான்மத சாந்தெழுதி
வேலை தருமுத்த மீதணிந்து சோலையில்
மானு மயிலு மனைய மடந்தையரும்
தானு மழகு தரவிருப்ப தேனிமிர்
ஊற விளம்பாளை யுச்சி படுகடு
தேறல் வழிந்திழிந்த செவ்விக்கண் வேறாக
வாக்கி மடனிறைத்து வண்டு மதுநுரையும்
போக்கி யொருத்தி புகழ்ந்துகா நோக்கி
வருந்தி சிறுதுள்ளி வள்ளுகிரா வெற்றி
அருந்தி தமர்மே லயர்ந்தாள் பொருந்தும்
மயக்கத்து வந்து மனுதுங்க துங்கன்
நயக்க தகுங்கனவு நல்கும் முயக்கத்து
மிக்க விழைவு மிகுகளிப்பு மத்துயிலும்
ஒக்க விகல வுடனெழுந்து பக்கத்து
வந்து சுடரு மொருபளிக்கு வார்சுவரில்
தந்த தனதுநிழ றானோக்கி பைந்துகிர
காசுசூ ழல்குற் கலையே கலையாக
தூசு புடைபெயர்ந்து தோணெகிழ்ந்து வாசஞ்சேர்
சூடிய மாலை பரிந்து துணைமுலைமேல்
ஆடிய சாந்தி னணிசிதைந்து கூடிய
செவ்வாய் விளர்ப்ப கருங்கண் சிவப்பூர
வெவ்வா ணுதலும் வெயரரும்ப இவ்வாறு
கண்டு மகிழ்ந்த கனவை நனவா
கொண்டு பலர்க்குங் குலாவுதலும் வண்டுசூழ்
வேரி கமழ்கோதை வேறாக தன்மனத்திற்
பூரித்த மெய்யுவகை பொய்யாக பாரித்த
தா கவிகை நிழற்ற சயதுங்கன்
நா கடாக்களிற்று நண்ணுதலும் தேமொழியும்
கண்டதுங் கெட்டேன் கனவை நனவா
கொண்டது மம்மதுச்செய் கோலமே பண்டுலகிற்
செய்த தவஞ்சிறிது மில்லாத தீவினையேற்
கெய்த வருமோ விவையென்று கைதொழுது
தேறி யொருகாலு தேறா பெருமையல்
ஏறி யிரண்டா வதுமயங்கி மாறிலா
தோழியர் தோண்மே லயர்ந்தாள தோழியரும்
ஏழுயர் யானை யெதிரோடி ஆழியாய்
மாட புகாருக்கும் வஞ்சிக்குங் காஞ்சிக்கும்
கூடற்குங் கோழிக்குங் கோமானே பாடலர்
சாரு திகிரி தனையுருட்டி யோரேழு
பாரும் புரக்கும் பகலவனே சோர்வின்றி
காத்து குடையொன்றா லெட்டு திசைகவித்த
வேத்து குலகிரியின் மேருவே போர்த்தொழிலால்
ஏனை கலிங்கங்க ளேழனையும் போய்க்கொண்ட
தானை தியாக சமுத்திரமே மானப்போர்
இம்ப ரெழுபொழில் வட்ட திகல்வேந்தர்
செம்பொன் மவுலி சிகாமணியே நம்பநின்
பாரிற் படுவன பன்மணியு நின்கடல்
நீரிற் படுவன நித்திலமும் நேரியநின்
வெற்பில் வயிரமும் வேந்தநின் சோணாட்டு
பொற்பின் மலிவன பூந்துகிலும் நிற்பணி
கொண்டா யிவடனது கொங்கை கொழுஞ்சுணங்கும்
தண்டா நிறையு தளிர்நிறமும் பண்டை
துயிலுங் கவர்ந்ததுநின் தொல்குலத்து வேந்தர்
பயிலு திருநூற் படியோ புயல்வளவ
மன்னிய தொண்டை வளநாடு வாளியும்
பொன்னி வளநாடு பூஞ்சிலையும் கன்னி
திருநாடு தேருங் குறையறுப்ப செய்தால்
திருநாண் மடமகளிர் தம்மை ஒருநாளவ்
வேனற் கரசன் விடுமே யவன்சினமி
பானற்கண் ணல்லா ளுயிர்ப்பரமே ஆனக்கால்
குன்றே யெனத்தகுநின் கோபுரத்திற் றூங்குமணி
ஒன்றே யுலகு கொழியுமே என்றினைய
கூறி வணங்கிடு மிவ்வளவுங் கோதையர்மேற்
சீறி யனங்கன் சிலைவளைப்ப மாறழி
குத்துங் கடாக்களிற்று போந்தான் கொடைச்சென்னி
உத்துங்க துங்க னுலா
வெண்பா
கையு மலரடியுங் கண்ணுங் கனிவாயும்
செய்ய கரிய திருமாலே வையம்
அளந்தா யகளங்கா வாலிலைமேற் பள்ளி
வளர்ந்தாய் தளர்ந்தாளிம் மான்
விக்கிரம சோழனுலா முற்றிற்று

குலோத்துங்க சோழனுலா
தேர்மேவு பாய்புரவி பாசடை செங்கமலம்
போர்மேவு பாற்கடற் பூத்தனையோன் பார்மேல்
மருள பசுவொன் றின் மம்மர்நோய் தீர
உருளு திருத்தே ருரவோன் அருளினாற்
பேரா பெரும்பகை தீர பிறவேந்தர்
ஊரா குலிர விடையூர்ந்தோன் சோரா
துயில்கா தரமகளிர் சோர்குழைகா தும்பர்
எயில்காத்த நேமி யிறையோன் வெயில்காட்டும்
அவ்வா னவர்கோ னொருமணி யாசனத்தில்
ஒவ்வாம லேத்த வுடனிருந்தோன் கல்வை
எழக்குரைக்கும் பேழ்வா யிருங்கூற்று கேற்ப
வழக்குரைக்குஞ் செங்கோல் வளவன் பழக்கத்தாற்
போந்த புலியுடனே புல்வா யொருதுறைநீர்
மாந்த வுலகாண்ட மன்னர்பிரான் காந்தெரியில்
வெந்தா ருயிர்பெற் றுடல்பெற்று விண்ணாள
மந்தா கினிகொணர்ந்த மன்னர்கோன் முந்தி
பொருதேர்க ளீரைந்தி னீரைவர் போர்பண்
டொருதேரால் வென்ற வுரவோன் கருதி
மலைபத்தும் வெட்டு முருமின் உறவோன்
தலைபத்தும் வெட்டுஞ் சரத்தோன் நிலைதப்பா
மீளி தலைகொண்ட தண்டத்தான் மீளிக்கு
கூளி தலைபண்டு கொண்டகோன் நாளும்
பது கடவுள் படைப்படை காத்த
முதுமக்க சாடி முதலோன் பொதுமட்க
வாங்கொயி னேமி வரையாக மண்ணாண்டு
தூங்கெயில் கொண்ட சுடர்வாளோன் ஓங்கிய
மால்கடற் பள்ளி வறிதாக மண்காத்து
மேல்கடல் கீழ்கடற்கு விட்டகோன் கோல்கொன்
றலையெறியுங் காவேரி யாற்று படைக்கு
மலையெறியு மன்னர்க்கு மன்னன் நிலையறியா
தொல்லார் கலைவலை தோள்வலைய முன்றிருந்த
வில்லா னடுவுள்ள வெற்பெடுத்தோன் ஒல்லை
கொலையே நுடம்படை கொய்தாலு மெய்தா
துலையேறி வீற்றிருந்த தோன்றல் தலையேறு
மண்கொண்ட பொன்னி கரைகாட்ட வாராாதாள்
கண்கொண்ட சென்னி கரிகாலன் எண்கொள்
பணம்புணர்ந்த மோலியான் கோமகளை பண்டு
மணம்புணர்ந்த கிள்ளி வளவன் அணங்கு
படுத்து பொறையனை பொய்கைக்கு பண்டு
கொடுத்து களவழிப்பா கொண்டோன் அடுத்தடுத்து
சீறுஞ் செருவிற் றிருமார்பிற் றொண்ணூறும்
ஆறும் படுதழும்பி னாகத்தோன் ஏற
பிரம வரக்க னகலம் பிளந்து
பரமர் திருத்தில்லை பார்த்தோன் நரபதியர்
தாழமுன் சென்று மதுரை தமிழ்ப்பதியும்
ஈழமுங் கொண்ட விகலாளி சூழ்வும்
ஏறி பகலொன்றி லெச்சுரமும் போயுதகை
நூறித்தன் றூதனை நோக்கினான் வேறா
கங்கா நதியுங் கடாரமுங் கைவர
சிங்கா தனத்திருந்த செம்பியர்கோன் எங்கோன்
புவிராச ராசர் மனுமுதலோர் நாளில்
தவிராத சுங்க தவிர்த்தோன் கவிராசர்
போற்றும் பெரியோ னிவன்பின்பு பூதலங்கள்
ஆற்று திருந்தோ ளகளங்கன் வேற்றார்
விரும்பரணில் வெங்களத்தி வேட்டு கலிங்க
பெரும்பரணி கொண்ட பெருமான் தரும்புதல்வன்
கொற்ற குலோத்துங்க சோழன் குவலயங்கள்
முற்ற புரக்கு முகில்வண்ணன் பொற்றுவரை
இந்து மரபி லிருக்கு திருக்குலத்தில்
வந்து மனுகுலத்தை வாழ்வித்த பைந்தளிர்க்கை
மாதர பிடிபெற்ற வாரணமவ் வாரணத்தின்
காதற் பெயரன் கனகளபன் யாதினும்
தீட்ட கரிய திருவே திருமாலை
சூட்ட திருமகுடஞ் சூடியபின் நாட்டு
முறைவிட்ட வேற்று முடிமன்னர் தத்தம்
சிறைவி டரசருளி செய்து கறைவிட்டு
மைஞ்ஞாசு மெட்டு மதநாக மோரொட்டும்
பைஞ்ஞாசு மெட்டும் பரந்தீர இஞ்ஞாலம்
தாதைக்கு பின்பு தபனற்கு தோலாத
போ திமிர பொறைநீக்கி மாதரில்
ஒக்க வபிடேகஞ் சூடு முரிமைக்கண்
தக்க தலைமை தனித்தேவி மிக்க
புவனி முழுதுடைய பொற்றொடியு தானும்
அவனி சுரர்கருதி யார்ப்ப நவநிதிதூய்
தில்லையிற் செய்த திருப்பணிகள்
ஏத்து தருங்கடவு ளெல்லையி லானந்த
கூத்து களிகூர கும்பிட்டு போத்தின்மேற்
றில்லை திருமன்ற முன்றிற் சிறுதெய்வ
தொல்லை குறும்பு தொலைத்தெடுத்து மல்லற்
றசும்பு வளர்கனி தண்பெரு நாவல்
அசும்பு பசும்பொ னடுக்கி பசும்பொன்
அலகை யிகந்த அசலகுல வச்ர
பலகை தது பதித்து மலர்கவிகை
காக்குங் கடலேழின் முத்தும் வரகங்கை
தூக்கு மருவியிற் சூழ்போக்கி நோக்கம்
தொடுக்குஞ் சிரச்சேடன் சூடா மணிகொண்
டெடுக்கு திருத்தீப மேற்றி அடுக்கிய
தூய வயிரத்தால் வாவியா சூழ்கடந்த
பாய மரகத்தாற் பாசடையா தூய
பருமுத்தா வாலியா பற்பரா கத்தால்
திருமிக்க செந்தா மரையா பெருவர்க்க
நீலத்தால் வண்டி னிரையா யுரையிருந்த
கோலத்தாற் கோயிற் பணி குயிற்றி சூலத்தான்
ஆடு திருப்பெரும்பே ரம்பலமுங் கோபுர
மாடம் பரந்தோங்கு மாளிகையும் கூடி
பொலங்கோட்டு மாமேரு பூதரமும் போய
வலங்கோ டிகிரியு மான தலங்கொள்
நிலையேழு கோபுரங்க ணேரே நெருங்க
மலையேழு மென்ன வகுத்து தலையில்
மகரங்கொள் கோபுரங்கண் மாக விமான
சிகரங்க ளாகி திகழ நிகரில்
எரிபொற் படர்பாறை யென்னலா யெங்கும்
விரிபொற் றிருமுற்ற மின்ன சொரிபொற்
கடார பனிநீர் கவினி கனபொற்
றடாகங்க ளாகி ததும்ப விடாதுநின்
றற்பக லாக வனந்த சதகோடி
கற்பக சாதி கதிர்கதுவ பொற்பூண்
வரமகளிர் தத்தம் பணிமுறைக்கு வந்த
சுரமகளி ராகி துறும ஒருதான்
பிறக்கு மி பெருங்கடவு குன்றம்
மறக்கும் படிசெல்வ மல்க சிறக்கும்
இருக்காதி யெம்மறையு மெவ்வுலகு மீன்றாள்
திருக்கா கோட்ட திகழ்வி தருக்கர்
புனையா மணியாலும் பொன்னாலு மின்ன
மனையாலோ ரோர்தேர் வகுத்து முனைவன்
திருவீதி யீரண்டு தேவர்கோன் மூதூர
பெருவீதி நாண பிறக்கி வருநாளிற்
பொங்கார் கவிசூழ் புவனம் பதினாலும்
கங்கா புரிபுகுந்து கண்டுவப்ப தங்கள்
புவனி பெறவந்த பூபாலர கெல்லாம்
பவனி யெழுச்சி பணித்து கவினும்
மடமயி லொக்க மகுடங் கவித்தாள்
உடனுறை பள்ளி யுணர்ந்து தடமுகில்
அஞ்சன சைல தபிடேகஞ் செய்வதென
மஞ்சன மாடி வழிமுதற் செஞ்சடை
வானவன் பொற்றாள் வணங்கி மறையவர்க்கு
தான மனைத்துங் தகைபெறுத்தி வானிற்
கிளைக்குஞ் சுடரிந்தர நீல கிரியை
வளைக்கு மிளநிலா மான திளைக்கும்
உருவுடை யாடை தவிர்த்தொரு வெள்ளை
திருவுடை யாடை திகழ்த்தி ஒருபுடை
பச்சை யுடைவாள் விசித்த தொருபசும்பொற்
கச்சை நவரத்ன கட்டெறிப்ப வச்ர
வெருவுதர வெல்லா விரவிகளும் வீழ
திருவுதர பந்தனஞ் சேர்த்தி திருமார்பிற்
கார்க்கடன் மீதே கதிர்மு தாமங்கள்
பாற்கடல் போர்த்த தெனப்பரப்பி
வந்த வனச மகளேபோன் மற்றது
தந்த கடவுண் மணிதயங்க பந்த
சுரகனக தோள்வலை சூட்டு கவித்த
உரக பணாமணி யொப்ப விரவி
மகர குழைதோண்மேல் வந்தசைவ மேரு
சிகர சுடர்போற் றிகழ நிகரில்
முடியின் மணிவெயிலும் முத்த குடையில்
வடியு நிலவு மலை படியில்
வயங்கு கடக மகுடாதி மின்ன
தயங்கு பெரும் போதி சாத்தி முயங்கிய
செவ்வி நுதலிற் றிருநீற்று புண்டரம்
வவ்வி மகளிர் மனங்கவற்ற நொவ்விய
நாவியு மான்மத சாந்து நறையகில்
ஆவியு மாகண் டமுமளப்ப தீவிய
தோண்மாலை வாச கழுநீர் சுழல்சோதி
கோண்மாலை கூச குளிர்கொடுப்ப நாண்மாலை
வேந்தர் தொழுதிறைஞ்ச வேதிய ரேத்தெடு
போந்து புறநின்ற போர்க்களிற்றை வேந்தரில்
மாக்காதல் யாதவனும் மாறழிந்த மீனவனும்
வீக்காம லெங்குள்ள மெய்ம்முகிற்கும் கோக்கடவு
கெட்டாத வச்சிரமு மெலலா வுருமேறும்
வெட்டாம லெங்குள்ள வெற்பினுக்கும் முட்டா
முதுவாய் வடவையு முந்நான்கு கோளும்
கதுவாம லெல்லா கடற்கும் பொதுவாய்
அபயங் கொடுக்கு மயிரா பதத்தை
உபய வயக்கோ டுருமை விபவ
நிரு தருமோர் நிதிப்பொருப்பை கண்ணுற்
றெருத்த திருக்கவின வேறி திருத்தக்க
பள்ளி திருத்தொங்கற் சோலை பகல்விலக்க
வெள்ளி கவிகை மிசையோங்க ஒள்ளிய
ஒற்றை வலம்புரி யூத வதன்பின்பு
மற்றை யலகில் வளைகலிப்ப கற்றை
கவரி யிரட்ட கடவுண் முரசார
துவரி யுவாவாடி யொப்ப அவிர்வாளும்
சங்கு திகிரியுஞ் சார்ங்கமு தண்டமும்
எங்குஞ் சுடர்வி டிருள்களை கொங்கத்து
விற்கொடியு மீன கொடியுங் கொடுவரி
பொற்கொடி யொன்றின் புடைபோ தெற்கின்
மலையா னிலம்வரவே வார்பூங் கருப்பு
சிலையான் வரவு தெரி தொலையாது
வீசு திவலை விசும்புகூர் மங்குவால்
வாசவன் வந்த வரவறி கூசாதே
யாவ ரொழிவா ரிவன்வரவே மற்றுள்ள
தேவர் வருவ ரெனத்தௌிய யாவர்க்கும்
பின்னர் வழங்கு முழங்கு பெருங்களிற்று
தென்னர் முதலானோர் சேவிப்ப முன்னர
பரவி யுலகிற் பலமண்ட லீகர்
புரவி மிசைகொண்டு போத அருவிபோல்
விட்டு மதம்பொழியும் வேழ திசைவேழம்
எட்டு மொழி புகுந்தீண்ட கட்டி
இரவிக்கு நிற்பன வேழு மொழி
புரவி குலமுழுதும் போத விரவி
உடைய நிதி கடவு ளூர்தி யொழிய
அடைய நரவெள்ள மார்ப்ப விடையே
எழுந்த துகளுருவ வேறியுஞ் சுண்ணம்
விழுந்த துகளுருவ வீழ்ந்தும் தொழுந்தகைய
விண்ணுலகு மண்ணுல காகி விளங்கவிம்
மண்ணுலகு பொன்னுலகாய் மாறாட எண்ணரிய
மாகதரும் மங்கல பாடகரும் விஞ்சையர்
பூகத ராயினார் போற்பரவ நாகர்
கொழுந்தெழு கற்பக சாதி குவித்து
தொழுந்தொறும் மன்னர் சொரிய எழுந்துள
கைம்மழை யென்ன கனக பெயறூர்த்து
மைம்மழை மாட மறுகணைந்தான் தம்முடைய
சாலை தொறுந்திரள்வார் சாளரங்கள் கைக்கொள்வார்
மேலை நிலாமுற்ற மேற்றொகுவார் மாலைதாழ்
தெற்றி யடைய மிடைவார் சிலர்பலர்
நெற்றி சுருங்க நெருங்குவார் பொற்றொடியார்
மாளிகையி லேறுவார் மண்டபத்தின் மண்டுவார்
சூளிகை மாட தொறுந்துறுவார் நீளும்
இரண்டு மருங்கினு மிப்படி மொய்ப்ப
திரண்டு பலரெதிரே சென்று புரண்ட
கரும்புருவ வல்வில்லுங் கண்மல ரம்பும்
பெரும்புவன வெல்லை பிடிப்ப சுரும்பு
நிரைக்கு நிரைமுரல நீல குழாங்கன்
இரைப்பின் மொகுமொகு வென்ன விரைச்சுருள்
மேகா ளகங்கள் மிஞிறுவாய் வைத்தூத
காகாள மென்னும் படிகலி போக
தகரங் கமழ்கதுப்பிற் றாழ்குழை தோடாழ்
மகரம் பிறழ்கொடியின் வாய்ப்பு இகலனங்கன்
சேனா சமுக தெரிப்ப வதனெதிர்
சேனா பராக மெனத்திகழ பூநாறும்
கண்ண மெதிர்தூ யுடனே தொடியுந்தூஉய்
வண்ண மிழப்பார் மனமிழப்பார் மண்ணுலகில்
இன்னற் பகைவ னிவன்கா ணகளங்கன்
மன்னர்க்கு மன்னன் மகனென்பார் முன்னர்
முதுகுல மன்னர் முடிவணங்க வந்த
விதுகுல நாயகிசே யென்பார் குதுகலத்தாற்
கண்மருஞ் செவ்வி கடவு டிசாதேவர்
எண்மருங் காணு மிவனென்பார் மண்ணவர்க்கும்
தேவர்க்கு நாகர்க்கு தெய்வ முனிவர்க்கும்
யாவர்க்குங் காவ லிவனென்பார் தீவிய
மாதவியுஞ் செங்கழு நீரும் வலம்புரியும்
தாதகியு கொள்ள தரினென்பார் மாதை
ஒறுக்கும் மிதிலை யொருவில்லை தொல்லை
இறுக்கு மவனிவ னென்பார் மறுக்காமற்
சென்று கனைகட றூர்த்து திருக்குலத்து
நின்ற பழிதுடைப்பாய் நீயென்பார் இன்றளவும்
துஞ்சு துயிலிழந்த தண்டர் சூழற்றுளையில்
நஞ்சுங் குமிழியெழு நாளென்பார் பஞ்சவனே
வாடையினு தண்ணென்னும் மந்தா நிலமெமக்கு
கோடையினு தீது கொடிதென்பார் கூடி
முருகுவார் கூந்தலார் மொய்த்தலர்ந்த கண்ணாற்
பருகுவார் போல்வீழ்ந்து பார்ப்பார் பொருமதனன்
பார்த்தானோ புங்கானு புங்கம் படப்பகழி
தூர்த்தானோ யாதென்று சொல்லுகேம் ஆர்த்தான்
உளைத்தான் சிலையி கொருகோடி கோடி
வளைத்தா னரும்புலகின் மாய்த்தான் இளைத்தார்
பேதை
இனையர் பலர்நிகழ வீங்கொருத்தி முத்திற்
புனையுஞ் சிறுதொடிக்கை பூவை கனைமுகினோர்
ஆடாத தோகை யலராத புண்டரிகம்
பாடாத பிள்ளை பசுங்கிள்ளை சூட
தளிராத சூத தழையாத வஞ்சி
குளிராத திங்க குழவி அளிகள்
இயங்காத தண்கா விறக்காத தேறல்
வயங்காத கற்பக வல்லி தயங்கிணர
கூழை சுருண்முடி கூடுவதுங் கூடாதாம்
ஏழை பருவ திளம்பேதை சூழும்
நிலைத்தாய வெள்ள நெருங்க மருங்கே
முலைத்தாயர் கைத்தாயர் மொய்ப்ப தலைத்தாமம்
தொக்க கவிகை குலோத்துங்க சோழனை
மிக்க பராந்தகனை மீனவனை புக்கார்
வணங்க வணங்கி வழுத்த வழுத்தி
அணங்க வணங்கா ளகலாள் குணங்காவல்
மன்னன் புனையு திருமுத்த மாலையை
அன்னம் படிந்தாட வாறென்னும் பின்னவன்
கோவை திருப்பள்ளி தொங்கற் குழாங்கிளிக்கும்
பூவைக்கு நல்ல பொழிலென்னும் பாவை
அயிர்க்கு மிருகோ டயிரா பதத்தை
மயிற்கு மலையென்று மன்னும் குயிற்கிளவி
தேன்வாழு தாமஞ்சூழ் தெய்வ கவிகையை
மான்வாழ மாசின் மதியென்னும் கோனுடை
பாங்குவளை யாழி பார்மடந்தை தன்னுடைய
பூங்குவளை மாலை புனைகென்னும் தேங்கமல
தற்புத வல்லி யவளே பிறந்துடைய
கற்பக மாலையை காதலிக்கும் பொற்போர்
பொலம்புரி காஞ்சி புகழ்மகட்கே தக்க
வலம்புரி மாலைக்கு மாழ்கும் பொலன்றொடி
போரார வார பொலன்கொடி பெற்றுடைய
பேரார மாலைக்கு பேதுறும் நேரியன்
ஏந்திழை மாத ரெவர்க்கும் பொதுவாய
பூந்துழாய் மாலை புனைகென்னும் வேந்தன்முன்
இவ்வகை யல்ல திலங்கிழையார் மால்கூரும்
அவ்வகை கூரா ளயலொருத்தி எவ்வுலகும்
முற்ற முடிக்க முடிக்காம வேள்சூட்டும்
கொற்ற முடியனைய கொண்டையாள் அற்றைநான்
சாத்து மபிடேக தாரைபோற் றாழ்கின்ற
கோத்த பருமுத்த கோவையாள் தேத்து
விடம்போற் பணிகட்டு வேழங்க கெல்லாம்
கடம்போற் கொலையூறுங் கண்ணாள் அடங்கா
வயிர்ப்பான் மறலி மகளுருக்கொ லீதென்
றயிர்ப்பா ரயிர்க்கு மழகாள் உயிர்ப்பாவை
கொல்லிக்கு முண்டுயி ருண்மைத்ரி கூடத்து
சொல்லி கிடங்கு துணைமணிக்கும் வல்லி
இதற்கு நடைவா துயிர்வாய்த்த தென்ன
மதர்க்கு மொருதிரு மாது முதற்றன்
பணிவாயி லாயம் பரந்தகல கிள்ளை
கணிவாயின் முத்த மருளி மணிவாயாற்
சொல்ல யெனக்கன்னை சொல்லாயோ நீயன்றே
வல்லாய் பிறவறிய வல்லவோ கல்லரண
கோழி திருநகர கொற்றவற்கு வெற்றிப்போர்
ஆழி தடக்கை யபயற்கு வாழியாய்
காக்குங் கடலேழு மாடுங் கடாரமோ
ஆக்கு நதியேழு மாரமோ தேக்கிய
பண்ணேழுங் கன்னாவ தங்கிசமோ பண்டளந்த
மண்ணேழும் வாகு வலயமோ தண்ணறு
தூவ னறவ பொழிலேழுங் தொங்கலோ
காவன் மலையேழுங் கந்துகமோ ஏவலால்
செய்யு நலனுடைய கோளேழு தீபமோ
பெய்யு முகிேலூம் பேரியமோ வையகம்
கூறு மவையிவை யென்று குறுந்தொடி
வேறு தனிவினவும் வேலைக்கண் சீறும்
ஒருத னடியின் மடிய வுபய
மருது பொருது வயவன் விருதன்
விலையி லமுத மதன விமலை
முலையின் முழுகு முருகன் வலைய
கனக சயில வெயிலி கணவன்
அனக னதுல னமலன் தினகரன்
வாசவன் றென்னன் வருண னளநேசன்
கேசவன் பூசக்ர கேயூரன் வாசிகை
ஆழி பெருமா னபய னனபாயன்
சூழி கடாயானை தோன்றுதலும் தாழாது
சென்றா டிருமுன்பு செந்தளிர கைகுவித்து
நின்றா ளினிவறிதே நிற்குமே என்றாலும்
கோடு கழல்கண்டல் கொண்டற்கு மாலதி
ஓடு நகாதே யுடையாதே பீடுற
வந்து தொடுங்குன்ற வாடை கிளங்கொன்றை
நொந்து தொடாதே குழையாதே செந்தமிழ
தென்ற லெதிர்கொண்ட தேமாங் கொழுங்கன்று
மன்றல் கமழாதே வாழாதே என்றுபோய்
சூதள வல்ல துணைமுலை தூயகண்
காதள வல்ல கடந்தனபோய் மாதர்
உருவ தளவன் றொளியோக்க மாக்கம்
பருவ தளவன்று பாவம் தெருவ
துடைவ துடையாதா முள்ள முறவோர
தடைவ தடையாதா மச்சம் கடைகடந்து
சேயினு நல்ல பெருமா டிருந்தடந்தோன்
தோயினு தோய மனந்துணியும் ஆயினும்
ஏந்து தடந்தோ ளிணைப்பணைப்பு கண்டிலன்
காந்து தனதடங் கண்டிலன் பூந்தட
தேரி னகலு திருந்தல்குல் கண்டிலன்
காரி னெகிழளகங் கண்டிலன் மாரவேள்
எய்யு மொருகருப்பு வல்வில் லெடுத்தானோ
கொய்யு மலரம்பு கோத்தானோ தையன்மால்
மந்தா கினிக்கோன் றிருப்புருவ வார்சிலையும்
செந்தா மரைக்கண்ணுஞ் செய்ததென நொந்தார்
வளைத்தளிர செங்கை மடுத்தெடுத்து வாச
கிளைத்தளிர பாயற் கிடத்தி துளைத்தொகை
ஆய்க்குழ லென்றா லதுவு மவனூதும்
வேய்க்குழ லென்று விளம்பியும் தீக்கோள்
நிகழ்நிலா வன்று நிருபகுல துங்கன்
புகழ்நிலா வென்று புகழ்ந்தும் இகலிய
பல்லிய மன்று பரராச கேசரி
வல்லிய மென்று மருட்டியும் மெல்லிய
கல்லார மன்று கதிரோன் றிருமருமான்
மெல்லார மென்று விளம்பியும் நல்லார்
அருத்தி யறிவா ரவையிவை யென்று
திருத்தி விடவிடாய் தீர்ந்தாள் ஒருத்தி
மங்கை
உருவ வரிக்க ணொழுக வொழுக
புருவ முடன்போத போத வெருவி
வனமுலை விம்மி வளர வளர
புனைதோள் புடைபோத போத வினைவர்
அருங்கலை யல்கு லகல வகல
மருங்குபோ யுள்வாங்க வாங்க நெருங்கு
பரவர ராச பயங்கரன்மேல் வேட்கை
வரவர வாற்றாத மங்கை பொரவரு
தேமிரைக்குங் காலையின் ஞாயிற் றிளஞ்செல்வி
தாமரைக்கே சாலு தரத்ததோ காமர்
அமுத மதி தலர்நிலா முற்றும்
குமுத நறுமுகைக்கே கூறோ நமதுகார்
கானின் மடமயிற்கே காணியோ தண்ணிள
வேனில் குயிற்கே விதித்ததோர் தேனிமிர்
தண்டா மரையா டலைவனை யாமும்போய்
கண்டாலென் னென்னுங் கடைப்பிடியாள் பண்டை
ஒளியா ரணங்காத றம்மைத்தா மொன்றும்
தௌியாத வாறே தௌிந்தும் களியன்னம்
வாவி கரையில் வரநீ ரரமகளிர்
சேவிக்க நின்றாடுஞ் செவ்வியாள் காவிற்
புகுதில் வனதெய்வ பூங்குழை யா
தொகுதி புடைபரந்து சூழ்வாள் மிகுதே
னிரையர வந்தரு செய்குன்ற நீங்கா
வரையர மாதரின் வாய்ப்பாள் பெருவிலைய
முத்தில் விளங்கின் முளரி தவளப்பூங்
கொத்தி னணங்கனைய கோலத்தாள் பத்திய
பச்சை மரகதம் பூணிற் பணைமுலைசூழ்
கச்சை நிலமகள்போற் காட்சியாள் நிச்சம்
உரக பணமணிகொண் டொப்பிக்கி லொப்பில்
வரகமலை யன்ன வனப்பாள் நரபதி
மைம்முகில் வண்ணத்து வானவன் மீனவன்
கைம்முகில் மேல்வர கண்டதற்பின் மொய்ம்மலர்
நீலமே வேய்ந்தெடுக்க
நீலமே யன்றி நினையாதாள்
முன்னுடைய செங்கே ழெறிக்கு முறிக்கோலம்
தன்னுடைய மாமை தழீஇக்கொள்ள பின்னர்
நெருங்கு கழுநீரும் நீலோற் பலமும்
ஒருங்கு மலர்தட மொத்தும் மருங்கே
இறங்கிய கற்பக வல்லியு மேறி
உறங்கிய தும்பியு மொத்தும் பிறங்க
வயங்கு தளிரீனு மாங்கொம்பர் பூக்கொண்
டுயங்கு கருவிளை யொத்தும் தயங்குவாள்
கோலத்தார் மௌலி குலோத்துங்க சோழற்கு
ஞாலாத்தார் ரெல்லார்க்கு நாயகற்கு நீலத்தின்
காசுங் கலாபமும் மேகலையுங் காஞ்சியும்
தூசுங் துகிலுங் தொடியுநான் கூசேன்
வௌியே தருவேன் விரையார தொங்கல்
கிளியே தருமேனீ கேளாய் அளியேநீ
தாது கடிகமழ் தாதகி தாமத்தின்
போது கொழுத புறப்படாய் ஓதிமமே
எங்கள் பெருமாளை யிங்கே தரவாநீ
உங்கள் பெருமா னுழைச்செல்வாய் பைங்கழற்காற்
சேயை நினைந்தேகி னம்முடைய சேக்கையான்
சாயன் மயிலே தலைப்படாய் பாயும்
கடமானே போல்வார்க்கு நீநின்னை காட்டின்
மடமானே தானே வருங்காண் கடிதென்று
கொள்ளைகொள் காமன் கொடும்பகைக்கு கூசித்தன்
பிள்ளைக ளோடிருந்து பேசுவாள் உள்ள
அலகில் குலநீல ரத்னா பரணம்
விலகி வெயிலை விலக்க உலகிற்
பெரிய பெருமாள் பெரும்பவனி வீதி
இரிய வெதிரேற் றிழந்தாள் வரிவளை
ஆயத்தா ரென்னி லளியத்தா செல்லாரும்
நேயத்தா ரல்லரே நிற்பாரே தேயத்தார்
மன்னனை யஞ்சாதே வாரணத்தை
மின்னனை யாளையு மீதூரா முன்னர்
கடமாக்கு தெய்வ களிறு விரும்பும்
இடமாதும் யாமென்பார் போல படமாய்
இரைப்ப சுரும்போ டிருளளக பாரம்
நிரைத்து வனமாகி நிற்பார் விரைப்பூண்
முலையாய் வளரு முரட்குவடு கொண்டு
மலையாய் நெருங்க வருவார் தொலையாத
பாய பருமுத்தின் மாலை பலதூக்கி
தூய வருவியா தோன்றுவார் சாயற்
கொடியா யடிசுற்றி கொள்வார் புரக்கும்
பிடியாய் நறுந்துகள் பெய்வார் விடுதுமோ
யாழாய் மிடற்றால் வணக்குதும் யாமென்பார்
தோழாய் வளைத்தெங்குஞ் சூழ்போவார் ஆழிக்கை
தியாகனை மானதனை திக்கானை யெட்டுக்கும்
பாகனையே பின்சென்று பற்றுவார் தோகையார்
நற்றுகில் கொண்ட நறுந்துழாய் மார்பாநின்
பொற்றுகி றந்தருளி போதென்பார் மற்றிவள்
தன்சங்கங் கொண்ட தடந்தா மரைக்கண்ணா
நின்சங்க தந்தருள னேரென்பார் மின்கொள்ளும்
இன்றுயிற் கெல்லா மெறிபாற் கடற்கொள்ளும்
நின்றுயி றந்தரு ணீயென்பார் என்றென்று
மானு மயிலு மனையார் வளைத்துளைப்ப
தானூங் களிறு தடையுண்ட கோனும்
தடுத்த கொடிக்கு சதமடங்கு வேட்கை
அடுத்த திருநோ கருளா கொடுத்த
திருநகை மூர றிகழ்ந்தா னணங்கும்
ஒருநகை கூர்ந்தொருவா றுய்ந்தாள் பெருநகை
எய்தி யனங்க னெழப்போனான் மாதரும்
உய்து சிறந்தா ளுழை சென்றார் நொய்திற்
றொடுக்கும் புறஞ்சொற் றொடாமே முலைமீ
தடுக்கும் பசலை யடாமே